Recensie

WÜLF7: I Don't Want (Anymore)

  • Besproken op

    28 oktober 2022
  • Release datum

    15 juli 2022
  • Beoordeling

    8.5/10

Genre(s)


Wie WÜLF7 zegt, zegt een bikkelharde mix van dark electro en EBM die je steenhard in het gezicht wordt gesmeten. We waren al lovend over het officiële debuut van de groep: ‘Dark Hate’, dat eind 2020 uitkwam.

Nu slaat de groep terug toe met ‘I Don’t Want (Anymore)’. Dit is nog niet de tweede langspeler, maar wordt voorgesteld als een single. Het bevat vijf nieuwe nummers, aangevuld met zes remixen door vrienden van de groep.

Ik zal met de deur in huis vallen: dit klinkt nog gewelddadiger en misantropischer dan de vorige plaat. De nummers lijken veel meer in details uitgewerkt te zijn, met aanvullende lagen toetsen en extra percussie die het geheel nog zwaarder doet klinken.

Het titelnummer mag openen en is meteen een voltreffer, en mag zich ook beroepen op drie remixen door Plastic Noise Experience, First Aid 4 Souls en Sleepwalk. Maar ook de andere nummers zijn sterk. ‘EBM Nation’ is zeker een vermelding waard, onder het motto ‘waar het hart van vol is, loopt de mond van over’.

Het is me niet meteen duidelijk waar het letterwoord ‘W.A.W.W.A.’ voor staat, maar het is een meeslepend stuk met heel wat samples, en het heeft de eer om geremixt te worden door To Avoid en TC75. ‘Morbide’ dreunt snel en krachtig door, en wordt bij de remixen onder handen genomen door Astma. De samenwerking met T.A.N.K. krijgt gewoon de naam ‘WÜLF and TANK’ mee, en gaat op een basisbeat vlot en aanstekelijk werken.

WÜLF7 wordt steeds populairder, en daar zal deze ‘single’ enkel maar toe bijdragen. Ze bewijzen verder te evolueren, hun geluid en ritmes meer in details uit te werken, en als resultaat heel sterke electro op te zetten. Live is de groep ook een belevenis, zoals we onlangs nog hebben mogen vaststellen op het Liège New Wave Festival. Belgian Electro Is Not Dead!

Delen op

Tags

Over Xavier Kruth

Xavier Kruth bekeerde zich al op jonge leeftijd tot het gothicdom. Toen hij begon te puberen, moest hij lang zagen om een zwarte broek te mogen hebben. Toen hij tegenover zijn moeder argumenteerde dat hij gewoon om een zwarte broek vroeg, niet om zijn haar omhoog te doen in alle richtingen, repliceerde ze dat als hij nu een zwarte broek zou krijgen, hij daarna toch zijn haar torenhoog omhoog zou doen. Xavier was versteld over de telepathische vermogens van zijn moeder. Hij leerde destijds ook gitaar spelen, en sinds 2006 speelt hij in donkere kroegen met zijn melancholische kleinkunstliedjes in verschillende talen. In 2011 vervoegde Xavier het team van Dark Entries. In Dark Entries las hij ook dat The Marchesa Casati (gothic rock) een gitarist zocht, en zo kon hij een paar keer met de groep optreden. Later speelde hij bij Kinderen van Moeder Aarde (sjamanische folk) en werkte samen met Gert (kleinpunk). En het belangrijkste van al: in 2020 bracht hij samen met Dark Entries-collega Gerry Croon de plaat ‘Puin van dromen’ uit onder de naam Winterstille.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.