Genre(s)
Een Zweedse band uit Stockholm, in 1987 opgericht door Carl Abrahamsson, die later het gezelschap kreeg van Thomas Tibert. De bandnaam is afkomstig van een dichtbundel van de occultist Aleister Crowley. Hun eerste release “At Stockholm” (1990) was genoemd naar een van de gedichten in dat boek en op het album was de stem van Genesis P-Orridge te horen die het gedicht voordroeg over de muziek van de band. Het album werd meermaals (her)uitgebracht onder de artiestennaam Genesis P-Orridge & White Stains, Psychick TV & White Stains en Thee Majesty & White Stains. Er zouden nog meer samenwerkingen volgen met Genesis P-Orridge en diens Thee Temple Ov Psychick Youth.
White Stains evolueerde van een luide psychedelische band in hun beginperiode naar een meer experimentele new wave act toen Tibert erbij kwam. Ze brachten een serie albums uit alvorens er in 1994 de brui aan te geven. In 2002 richtten Tibert en Abramsson echter een ander project op: Cotton Ferox.
“Dreams Shall Flesh (redux)” (12 tracks, 62 minuten) is eigenlijk de heruitgave van hun tweede album “Dreams Shall Flesh” uit 1991. ‘Redux’ slaat op het feit dat er aan de 10 tracks van het originele album nog twee extra bonus tracks werden toegevoegd uit de private archieven van Carl Abrahamsson en ‘previously unreleased’. “Cerebral Parent” en “Nietzsche Acid Jam” heten deze instrumentale tracks en ik vermoed dat ze dateren uit de prille beginperiode van de band want vooral “Nietzsche Acid Jam” klinkt (nog) een stuk meer richting psychedelic rock, in het verlengde van “The Result”, de door gitaarwerk gedomineerde track met spoken word die het oorspronkelijke album afsluit (track 10 op deze heruitgave).
De sound op het album combineert gitaren met synthesizers. Het album begint met de fenomenale titelsong die wat doet denken aan een soort psychedelische Joy Division, waarin de cold wave getinte mannelijk zang gecombineerd wordt met ethereal vrouwenzang. Het is vooral de mannelijke zang die het verdere album domineert en de geest van Ian Curtis en cold wave blijft continu aanwezig. De vrouwenstem komt nog eens terug op het nummer “The Awareness” (met ook veldopnames van nachtelijke dierengeluiden inclusief wolvengehuil). Een track als “Ov Like Mind” bevat wat meer elementen van gothic rock. Andere tracks zoals “I’d Rather Rule” klinken dan weer meer experimenteel. Tot mijn favorieten behoren ook “In Gold And Blue” (met knap psychedelisch gitaarwerk) en “Pinecone Godhead”, dat wat traag op gang komt maar steeds intenser wordt.
Dit is het tweede deel in een reeks heruitgaven op het Zoharum label van White Stains materiaal. De eerste uitgave (midden vorig jaar verschenen) was “Singleminded Dualisms”, een compilatie van vinyl singles en ep’s die aan het debuutalbum voorafgingen. We spreken dan over de periode 1987-1989.
Voor de fans van psychedelische new wave, cold wave en old school postpunk. Voor mij persoonlijk een uiterst interessante nieuwe ontdekking. Het materiaal werd geremasterd en het cd’tje werd voorzien van een volledig nieuwe cover en grafisch design. Het verscheen in een editie van 300 exemplaren in een six-panel digipack.
https://whitestains.bandcamp.com/album/dreams-shall-flesh-redux