VOSH is een Amerikaanse band uit Washington met een wel zeer Europees aandoende dark wave sound (tenminste na één luisterbeurt). Voldoende voor het Swiss Dark Nights label om hun debuut, "Vessel", dat in hun thuisland bij het eigen Damaged City Vault verscheen in Europa een kans te geven. Centraal in VOSH is het duo Chris Moore en Josephine Olivia die voor composities zorgen en de laatste neemt ook de zang voor haar rekening. VOSH ietwat vergelijken met een moderne versie van Siouxsie en haar Banshees zou dit project ietwat te veel eer aandoen, maar in de stukken waarin de gitaar zijn hoofdrol krijgt vallen er wel wat gelijkenissen te trekken al is VOSH muzikaal vooral elektronisch aangestuurde dark wave dat uit verschillende 'underground' genres plukt.

Meer nog nummers als “Pray” (zie clip) ademen zelfs een pop sfeer, terwijl “Honey Moon” deze “Vessel” opent met de allure en de sfeer van pakweg Hante, een project dat enige tijd terug ook bij ons op heel wat populariteit kon rekenen maar nu wat lijkt weg weggedeemsterd in het grote dark wave woud. Geen kruimeltjes gestrooid? “Bleed As One” kent vooral een fraaie synth lijn waar Paradox Obscur en allicht nog vele anderen jaloers op zullen zijn. Heel wat pop 'feel' hier, maar dan van het soort dat ik wel kan hebben.  

“Superstition” is dan weer wat naakter, al maakt de stem van Josephine Olivia hier ook weer een fraai dark wave pop pareltje van. Voor “Perfection”, ietwat strakker in het latex pak, werd evenzeer een clipje opgenomen,  handtastelijke gitaartjes hier die het voorzichtig in de richting van industrial rock duwen. Het zijn en blijven Amerikanen natuurlijk al, en ik zei het al, klinkt deze “Vessel” qua geluid wel zeer Europees. Landgenoten van Death Loves Veronica zouden ook perfect in dit latex pakje passen. “Devout” gaat zowaar de goth richting uitfladderen terwijl “Cruel Intent” de soft versie van Genitorturers in de etalage zet. Ingehouden sex appeal met een fetisj randje. Ik heb eigenlijk nog niet één nummer gehoord waarvan ik denk ‘skip’ en ik ben nu toch al over halfweg.

Mag ik “2F8CD”, ik weet niet wat met deze code wordt gekraakt, aanbevelen aan liefhebbers van een minder lawaaierige Lords Of Acid, niet voor niets razend populair in de US of A. Minder stoer misschien maar op mijn leeftijd kan subtiliteit me net iets meer bekoren.  Meer vrouwelijke kracht in “Fallen” dat death rock, ook een Amerikaans export  product, celebreert  met bravoure en pit. Welaan. Zo lust ik er nog wel een paar. Rauw dan. U vroeg naar The Breath Of Life op speed, wel die krijgt u in “The Static”, terwijl “Night” wat op de rem gaat staan, ware daar gaan beukende metal gitaren de rust verstoren.

Nummer 12 luistert naar de naam “Numb” en zet een streep onder deze “Vessel”. Met een springerig pop randje. Net op tijd om één uur lang mijn aandacht vast te houden. Of deze “Vessel” dan nu zo wel Europees klinkt als ik na een eerste luisterbeurt dacht, wel daar ben ik nu na drie keer intens luisteren, dat hoort een recensent nu eenmaal te doen, niet meer zo zeker van. Waar ik wel zeker van ben, deze “Vessel” van VOSH klinkt gewoon goed en is een meer dan interessante release voor liefhebbers van dark wave en goth. Geen toeval dus dat deze Amerikanen niet in de legerstock maar hier bij Dark Entries terecht zijn gekomen! 

VOSH