Nu zo’n vaart zal het wel niet lopen, ik refereer hier uiteraard naar de albumtitel, want daartoe zijn deze Villages net iets te eigenzinnig, te eclectisch en de labels (het betreft een gezamenlijke release van Pike Records en het bij Dark Entries beter bekende It’s Eleven Records) net iets te indie. Maar toch, toch ademt deze eigenzinnige mix tussen indie en postpunk (ik simplificeer voor uw comfort even de eclectische benadering van deze Villages) een zekere potentie tot hype en meer aandacht dan wat deze “Excessive Demand” zal trekken.

Waar we It’s Eleven Records bij Dark Entries vooral kennen van meer donkere punky releases tapt deze Villages, meteen het eerst volwaardige album dat op dit label uitkomt, uit een ander vaatje. Een veel meer toegankelijke sound, die met analoge synths vaak ook het meer indie dance geluid van pakweg LCD Soundsytem, zoals op  "Dougie Jones", benadert. Terwijl voorzichtige ‘Madchester ‘ invloeden merkbaar zijn op “Trespass”  dat weliswaar experimenteel uitdijnt tot een hallucinogene sleper.

Ook op “Neal” brandt de lamp ergens  tussen een koude industriestad waar verlopen lieden zich proberen te warmen rond een gloeilamp en nieuwe potentiële liefdes. Tot één van die dames haar wijsheden eerder kil door de droom boort.  “Younity” is dan weer een new wave escapade anno 2023, terwijl “Great Headache” een baby is die uit indie en postpunk ouders is geboren. Maar telkens ligt die jaren 90 glans in pre techno modus op het alternatieve en bonte palet van deze vierkoppige Villages.

Post rock hoor ik iemand om de hoek schreeuwen terwijl een ander zijn tanden zet in het vinyl en er kiespijn aan overhoudt.  Gelimiteerd op 500 exemplaren, goed voor acht nummers en uitgevoerd in mat geel vinyl. Een album dat normaal tot ver buiten Dark Entries regionen moet door klinken maar ook hier een afzetmarkt kan vinden. In  de premature jaren 80 had dit ongetwijfeld gedanst onder de new wave paraplu, anno 2023 lopen deze Villages gewoon in de regen. Niet dat het deze “Excessive Demand” deert,  luister maar een  keer naar “Venice Imprint” dat ik hier als muziekje bij wijze van voorbeeld heb ingesloten.

Villages (facebook)