Genre(s)
Lang geleden dat we van het Spaanse Oraculo label nog eens een verzamelaar te horen kregen, het label had en heeft nochtans een paar leuke reeksjes lopen en de verzamelaars komen steevast op strikt gelimiteerd vinyl, waardoor het cult hebbedingetjes in wording zijn. En zie: plots is daar ineens “Miseria Precious Decay Selections Vol 3” en dat is zowaar een mooi verpakte en dubbele vinyl compilatie gevuld met 15 nummers actuele elektronische uitlaatkleppen van eerder onbekende namen. En zoals altijd strikt gelimiteerd (300 exemplaren) in één enkele persbeurt.
De vinyl compilatie ligt aardig in de hand, de nikkel is stevig, de groeven ruw met finesse. Zo heb je wat, al betaal je er natuurlijk wel een pak meer voor dan de digitale vluchtigheid van een mp3 die je even op jouw pc downloadt. Toegegeven, die dingen nemen dan wel geen plaats in maar ze scheppen ook geen ruimte, daarmee bedoel ik ze creëren geen wereld in je hoofd en laten zich niet betasten zoals de naald met de groef in een vinyl wel doet en dat terwijl mijn ogen gulzig over de info op de klaphoes glijden. Tot daar mijn pleidooi.
Oraculo gooit deze vinyl in samenwerking met het Duitse tape compilatielabel Miseria Records op de markt en combineert muziekjes uit de meest recente “Upperwave” en “Bodyworks” compilaties van het Miseria label. Klik hier door naar de bandcamp pagina van Miseria Records voor nog meer... miserie (sic). De muziek op de vinyl nu. Samenvattend kan ik stellen dat de 15 artiesten moderne electro tot techno en minimal koek aansnijden die allemaal even legitiem als alternatief klinken maar, en dat is een puntje van kritiek, vaak ontbreekt het wat aan variatie, een eigen smoelwerk, waardoor de acts niet onmiddellijk kunnen worden herkend en ietwat in het glimmend zwart van de twee vinyls verdwijnen.
Maar zoals op elke verzamelaar zijn er natuurlijk uitzonderingen die me wel weten te bewegen tot mooie woorden en die alles bij elkaar genoeg zijn om deze “Miseria Precious Decay Selection Vol 3” te smaken. Zo is er Panorama Lineal & Ravetop met het dwepende “Smash The System”, de moderne, monotone ebm van The Hanged Man & Extensive Infraction in “Flesh And Blood”, “BDSM” van Meshes And Evil Dust met zweepslagen als de betere electro industrial. Ik ga graag nog, geheel als mijn eigen subjectieve zelve, even door.
Er is ook “Esclavo Digital” van 89sƗ (dat u misschien kent van de samenwerking met Petra Flurr) waar de zweepslagen wurggrepen van digitaal shibari touw zijn geworden al was het maar om ons er al dansend uit te wringen. Peper en zout dit. Ik doe door, niet dat ik er voor betaald word, maar omdat ik het graag doe. De rauwe jaren 80 aandoende electro wave van N8NOFACE met “Kids In Love” in een Carlos Grabstein Remix is rauw ja, maar ook onweerstaanbaar. Een meer bekende naam, al is dat relatief, is deze Oberst Panizza die met “Gdansk” ongetwijfeld de meest poppy song op deze compilatie aanlevert al dien je electro pop hier ook wel weer met zout en peper te nemen, een jalapeno peper zo u wil. Liefst anaal, dat leidt tot betere danspasjes.
Las Eras is een eigentijds Chris & Cosey, Border is feministisch militantisme met “Consent” terwijl het zenuwslopende “Conducta Errática” van El Ojo Y La Navaja, ja die, een vette streep trekt onder deze verzameling eigentijdse electro, die we geheel volgens het Miseria label dat aan de basis ligt van deze schijfjes, NuGothSynthPunkCyberPunkUpperWaveEBMTechnoIndustrialNewBeatNoise, kunnen noemen. Hebt u hem? O ja nog dit, mocht u denken dat Stockhausen (Karlheinz) hier ook present tekent hebt u het mis want Stockhausen is evenzeer een actueel elektronisch project van ene Angel Kauff. Zo nu bent u weer helemaal mee. Nu al cult en binnen een paar jaar zijn gewicht in goud waard, of droom ik?