Antwerpen. Ergens in de eerste helft van de jaren  90. Na de new beat farce, verenigen goth en wave minnende jongelui zich opnieuw, mede aangestoken door verpletterende muziekjes die massaal van bij onze oosterburen komen aanwaaien. Donkere alternatieve clubs zwaaien weer hun deuren open, in kelders wordt naarstig muziek gemaakt. Dark Entries ziet (weliswaar in Sint-Niklaas) het levenslicht. Eén van de nieuwe gothic rock groepen die uit de asse herrijst is This Vale OF Tears, hun zanger Tom S. zal ook enkele jaren binnen Dark Entries actief zijn.  Hun debuut ”Precession By Sunset”. verschijnt in 1997 bij het eigen  FZ Records, er zullen nog twee albums volgen. Voordien waren er reeds enige tapes verschenen en die allereerste tape uit 1994 is nu in een strikt gelimiteerde, herwerkte en luxueuze vinyl uitgave bij het Belgische Je m’en Fish label verschenen, het zelfde label waar vorig jaar reeds hun meest gekende nummer “Higher Spirits” op vinyl werd geperst.  Terecht als u het mij vraagt, want This Vale Of Tears waren meer dan zomaar een fait divers.  Zes nummers krijgen we hier van een groep die de mogelijkheden aftast, eerder naakt in het getormenteerde “Social Cindy” (vandaag zou men het ongetwijfeld dark wave met een goth injectie noemen) maar reeds met een duidelijke gothick rock voorkeur op het zwaar onderschatte “Ophelia” (clipgewijs hier de originele demo track). “Humanity” laat een strak, dwepend ritme horen en is op zoek naar de juiste (gotisch rockende) gitaarlijn. Zo klonken de eerste demo’s van Love Live Blood ook. Stond de wieg van deze Antwerpenaars in Duitsland dan waren ze onmiskenbaar veel groter geworden. Want ze waren er op het juiste moment maar helaas op de verkeerde plaats.  Een nummer als “The Liar”  laten de sterren dansen en is een meezinger van formaat, “Frozen Zone” is een repetitieve decibelvreter ergens tussen de This Vale Of Tears sound en Red Zebra in. Ja, zoiets. “Down & Under” tenslotte, want daarmee hebben we alle nummers van deze ep gehad is dan weer meer een knipoog naar The Sisters Of Mercy, nu ja, de opening toch, waarna zich een intense ballad ontspint die die zich als een slang rond je lijf draait en je de keel toe knijpt. Beslist de moeite dus deze heruitgave op fraai vinyl. Wellicht voor sommige lezers nostalgie voor anderen allicht een kennismaking met deze This Vale Of Tears. Of het op rijpere leeftijd tot een nieuwe vonk en een resurrectie leidt weet ik niet, maar wenselijk is het op basis van deze muziekjes uit 1994 wel.  

This Vale Of Tears (facebook)