De PIAS40-reeks, enkel op vinyl, werd op Dark Entries al een tijdje geleden geïntroduceerd. De aanleiding 40 jaar PIAS label, Play It Again Sam voluit was een label dat in de jaren 80 en 90 naam en faam genoot bij de liefhebbers van new wave en alternatieve muziek en dat rakelt deze reeks terug op. Tip, klik op de [PIAS] tag onderaan deze review en u krijgt alle voor de Dark Entries lezer interessante releases uit deze reeks op een rijtje.

We zijn ondertussen toe aan een tweede worp en daar zit ook voor ons publiek en dus mezelf wel wat lekkers tussen. We vangen aan met het Zwitserse Young Gods, op vandaag nog immer actief,  die in 1988 hun titelloze debuut (dat eigenlijk één jaar eerder via Organik was verschenen) op een onder new beat dreunend België, loslaat. Het zou evenwel de sterke singel “L’Amourir” zijn die in datzelfde jaar verschijnt maar niet op het albumdebuut staat, dat inslaat op de electro / industrial dansvloer.  Een bijtende song, die een Europese variant brengt van de in Amerika opgekweekte crossover stijl tussen electro en gitaar.  

Ook de b-kant “Pas Mal” werd weerhouden op deze uitgave. Beide nummers zullen hun plaats krijgen op het album, tenminste de cd versie,  “L’eau Rouge / Red Water” dat in  1989 bij PIAS verschijnt. L”Amourir” wordt op die manier twee keer opgepikt in de toenmalige alternatieve clubs en zelfs een wereldhit in de betere tenten van die tijd. Een huzarenstukje dat in 1991 nog eens wordt overgedaan met het naar mijn subjectieve mening nog betere ‘Skinflowers” dat drijft op een melodie die doorheen het  gestructureerde lawaai haast poppy is.  

‘Gasoline Man” dat in 1992 als singel verschijnt bij PIAS tekent hier ook present, een nummer dat ietwat meer rockt zonder aan zijn roots te verloochenen (denk aan KMFDM, Cat Rapes Dog). Een andere singel “Kissing The Sun” (1995), de laatste bij PIAS,  maakt de cirkel rond.  De radio edit van “Kissing The Sun”, zeg maar het origineel want er verschenen tal van meer dance georiënteerde remixen,  schopt nog een keer wild om zich heen in die typische The Young Gods stijl, log en bijtend, vals traag maar met een voorliefde voor industrial rock.  Beslist een uitgave die uw aandacht verdient!

The Young Gods