Het verhaal gaat dat de muziek van de Weatherman door twee Amerikaanse Belgen in elkaar werd geknutseld en dat diezelfde muzikanten vanuit Amerika heel wat Belgische labels hun muziek stuurden met de boodschap van hoop te kunnen doorbreken in de Belgische muziek scene. Dat PIAS, Play It Again Sam!, toehapte is alvast een feit, want sedert 1985 verschenen er heel wat releases van Jean-Marc Lederman (ooit nog in de weer bij Fad Gadget) en Bruce Geduldig (RIP, inderdaad ook bekend geworden met Tuxedomoon) waaronder de hit “Poison!” (in 1987 als singel bij PIAS verschenen) allicht ook bij de Dark Entries lezers de meest bekende is.

De openingswoorden zijn ondertussen legendarisch: ‘Hello? My name is Suzanna Stammer. You remember me, don't you? I used to go out with your drummer. I made his life miserable, and now I'll start on you. Oh, by the way you can call me Poison!’  Satire en surrealisme waren nooit ver weg bij The Weatermen en kwatongen beweren dat de groep dan ook begon als een 'farce', die nog bleek te werken ook. “Poison!”  is uiteraard van de partij op deze releases uit de PIAS40 reeks, maar The Weathermen was veel meer dan dit  pijnloze gif. Meegolvend op de  populariteit van electro wave en ebm, typische Belgische export producten in die jaren, vulden ze hun geluid aan met invloeden uit pop, tot zelfs funk en disco.

“Deep Down South” was één van de eerste wapenfeiten op het Play It Again Sam! label en laat de kiemen horen van een groep die disco en pop in een eigentijds (ik heb het over 1985) electro jasje steekt. “Old Friend Sam” (een knipoog naar het label dat hen onder de vleugels nam?) dateert eveneens uit datzelfde jaar en kleurt nadrukkelijk buiten de toen gangbare electro en ebm lijntjes, met een soort funky ritmiek. Maar er was ook ”Bang !” uit 1989 dat de ebm met new beat fijn kneep tot een danskraker van jewelste en er een melodieuze clubby pop sound overheen goot, ook hier weer met een soort disco funk ritmiek. Eclectisch, maar het werkte wel.

“Barbie And Ken” uit het album “The Black Album According To The Weatherman” (PIAS, 1988) waarop ook de  hit “Poison” zijn stek kreeg, sluit qua geluid dan veel meer aan bij een groep als Cat Rapes Dog maar dan zonder gitaren. “Let Them Come To Berlin” tenslotte, uit 1986 en uit de 12” “This Is The Third Communique From The Weatherman” getrokken is een mooi schoolvoorbeeld van de elektronische muziek die het duo in hun eerste levensfase (tot 1992) wist te maken. Moeilijk voor één genre te vatten, glibberig en aalvlug, soms zelfs een beetje experimenteel, maar ook dansbaar. De groep keerde in 2003 weer even terug op het muziektoneel met het album “Deeper With The Weatherman” (Urgence Disks).

Deze zes nummers tellende vinyl compilatie staat evenwel stil bij hun magische jaren 80,  waar ze een buitenbeentje waren in de ebm scene, maar wel eentje dat werd gesmaakt en met ”Poison!” een blijvende  stempel zette op dit Belgische verhaal. Tijd dus om met deze compilatie ook iets van deze The Weathermen in huis te halen mocht dat nog niet het geval zijn!

The Weathermen