Het Australische duo The Cold Field is nog altijd “Alive” en pakte zonet bij Cold Transmission Music uit met het vervolg op het in 2021 bij datzelfde label  verschenen “Hollows”. “Alive” is een sterk door de jaren 80, daar is niks op tegen integendeel, beïnvloed werkstukje geworden in een eigentijds, strak en grijs postpunk jasje. Een beetje retro hip zeg maar. Postpunk is hier vooral één broeierige mélange van coldwave, darkwave, minimal en zelfs ietwat shoegaze.

Het resultaat: elf relatief sobere, eenvoudige maar mooie songs en in die eenvoud herkent men de meester. Tussen Lebanon Hanover, The Soft Moon en Ritual Howls. Zoiets, met een sfeer die neigt naar het existentiële grijs van de jaren 80. Net iets meer dansbaar misschien door de inzet, we zijn tenslotte 2024, van (moderne) elektronika, al haalt die nooit de overhand.  De vooraf singel “Quiet On The Border” (zie clip) werd al enige maanden geleden gepresenteerd en wist meteen mijn aandacht te trekken door zijn eenvoud maar evenzeer zijn sfeervolle  en prikkelende ietwat mistige melodie.  

Meteen zet dit nummer de lijn en de sfeer voor deze “Alive” waarbij ik geen enkel skipmoment ervaar. Ik hoor coldwave, darkwave, minimal en ja, in zekere zin maar mindere mate ook shoegaze die niet met elkaar om aandacht duelleren maar elkaar perfect aanvullen in nummers als “Remember When She’d Die For You”, “Disclosure Project”, “Paddocks Of Desire”, het meer bombastische “Can’t Find Relief’” (met vrouwelijke vocalen) of het meer experimentele “I’ll Come Running After You”. Laat mijn review van deze “Alive” vooral een uitnodiging zijn om dit album zelf te gaan verkennen, er de tijd voor te nemen en er vol in te duiken. Wat mij betreft  geslaagd met onderscheiding! Aan wat goed is hoef je niet altijd veel woorden vuil te maken, luisteren is de boodschap!

The Cold Field (facebook)