Recensie

Stahlschlag: Amrita

  • Besproken op

    16 januari 2025
  • Label

  • Release datum

    13 december 2024
  • Beoordeling

    7/10

Genre(s)


Ooit was het razend populair, electro industrial, of nog power noise of rythmic noise, mede geïntroduceerd vanuit Duitsland door groepen als PAL, Noisex, Winterkälte en nadien ook onze eigen Sonar en Monolith. Een meer toegankelijke variant combineerde de vaak militaristische - of fabrieksritmiek met dark electro om tot dansbare kneedbommetjes te komen, denk maar aan Tumor of Feindflug zo je wil.

Dat ook dit electro genre nog altijd wordt verspreid door een legertje liefhebbers bewijst deze Stahlschlag die al sedert 2006 ongeveer actief is en ondertussen met deze “Amrita” zijn 8ste album heeft klaar gestoomd, het eerste bij Pro Noize, onderdeel van de Dark Dimensions labelgroep. Een album dat zijn inspiratie haalt bij het boeddhisme en in die zin westerse industrial met oosterse tribale en rituele mantra’s verzoent.  

Stahlschlag is het soloproject van Sebsastian Sünkler en je waant je met deze “Amrita” zoweer in de hoogdagen van de ritmische industrial en power noise. Je waant je dus zo weer aan het begin van het nieuwe millennium en daar is an sich helemaal niets mis mee. De 14 nummers, en surplus zijn er ook nog eens 4 remixen,  zijn instrumentaal met her en der een eenzame sample, en zijn er enkel tot dansen in trance met een zeker gevoel voor moderne rituele klankschalen (lees verpletterende beats), strak getrokken ritmiek en een tribale roes die elke fabrieksarbeider zijn of haar werk lichter maakt.

Stahlschlag is evenwel niet zo industriëel dat de composties tot schroot worden herleid, eerder tot een zweethut van dansende lijven. Nummers als “Rasa”, “Loka Samastha”, “Om Mani Padme Hum”, “Tat Savitur Varenyam”, “Ru Dhatu” of “Sri Stuti” hameren de geestverruimende middelen op een gezonde manier in lijf en leden. Andere nummers als “Malayalam”, “Bodhi”, “Sarit” of  “Vishadavant” (dat me heel sterk aan Tumor doet denken, het industrial noise project van Christian Pohl uit de jaren) kennen een veel meer donkere natuur, zijn slepender hoewel ook hier ritmiek en beweging voorop staat.

Mocht u ritmische industrial koesteren of hitsig worden als u door ‘beats’ in hogere,  bijna religieuze, sferen wordt getild terwijl u op de dansvloer het beste van uzelf heeft dan is deze “Amrita”(wat zoveel betekent als onsterfelijk) zeker een aanrader.

Stahlschlag

Stahlschlag (facebook)

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.