Der Neo en Andy Dufter vormen sinds 2006 zowat het Nederlandse exponent van theatrale electro punk, inclusief het gebruik van de Nederlandse taal. In die zin kleeft een label als ‘Neue Niederländische Welle’ mooi aan hun geluid en had ik zowat zelf dit etiket voor hun producten kunnen bedenken. Staatseinde bracht reeds een vijftal albums en 8-tal singels/eps aan man en vrouw en dit zorgde op heden wel reeds voor internationale cult bekendheid. Met deze “De Nieuwe Golf” presenteert het Nederlandse duo ons hun 6de album, een 8 nummers tellende vinyl (ook in een gelimiteerde transparante versie)  op het evenzeer Nederlandse Wave Tension label.

Ik kon mijn polletjes leggen op een exemplaar dat ik bij aankomst direct de nikkelbak opgooide want ik was zoals zo vaak zeer nieuwsgierig naar de muziek tussen de groeven. Het nieuw album zet vrij gematigd en eerder kalm aan met nummers als “Grauw” (zie clip)  en “Einzelgänger” waarbij vooral de laatste een metalige synthlijn met een knipoog naar Kraftwerk combineert met een minimal electro ritme om tot een soort robotisch aandoende electro pop track te komen. “Geef Mij de Tijd” trekt de sfeer wat strakker, minimal electro zonder meer, ‘ik wil bewegen voor de rest van mijn leven ik zou er alles voor willen geven’ dat in zijn refrein flirt met een synth wave lijn. “Doembeelden” is, logisch, donkerder met een elektronisch overspringende aangestuurde hartslag. Iets waar minimal techno fans ook niet vies van zullen zijn, het is dansen maar dan een beetje met je hoofd op de stenen, naast je lichaam. Zo klinkt het ook ongeveer.

Op de B-kant, u moet inderdaad de moeite doen om halverwege richting nikkelbak te dansen, openen we met “La Haya” ritmische electro punk met ebm ritme.  Smaakt naar meer, peper en zout dit en als die peper in uw onderbroek komt te zitten is bewegen bij deze track onvermijdelijk. Leuk. Doet me zelfs aan een minder donkere, minder gotische en latere Calva Y Nada denken op de één of andere manier. “Ruimtevaart Vooruit (2022 refix)” verscheen orgineel in 2010 op de “Eindplaneet ep” (Enfant Terrible) en doet het op doktersvoorschrift voorgeschreven label “Neue Niederländische Welle” in al zijn absurditeit alle eer aan. Dit is retro futurisme, ook muzikaal, ‘we zijn van ver gekomen om jullie te bekoren... met een Staatseinde lied’.

“Isla Inutule” speelt met belletjes en nachtmerries in een licht experimentele dromerij van exotische vrolijkheid en dystopische nachtmerrie. Op sommige momenten doemt weer de naam van Calva Y Nada op in mijn grijze massa. Met “Alles Is Weg” zijn we al aan het laatste nummer toe van deze “Nieuwe Golf”. 'Hey ga je mee alles is toch weg, hey ga je mee laten we verdwijnen, hey ga je mee je hebt niets te verliezen...’  wie niets heeft hoeft niets te verliezen en ondanks de zwaarte van de tekst is het fijn wegkruipen in de synthlijntjes van dit nummer. Electro pop anno 2023. Ik durf denken dat Staatseinde actueel een unicum is in de Nederlandse pop geschiedenis, met één been in het verleden en één been in de toekomst. Maak je klaar voor The New Dutch Wave en het ‘Staatseinde’ (na de  recente verkiezingen in Nederland al zeker) .

Staatseinde (facebook)