Genre(s)
Dit project of bestaat uit drie leden: Robin Storey, Mark Spybey en Andy Eardley. Robin Storey kennen we van Rapoon en als stichtend lid van Zoviet France in 1980. Mark Spybey is de man achter Dead Voices On Air en zat ook in Zoviet France in de periode 1987-1989. En ook het derde groepslid, Andy Eardley, zat een tijdlang in deze Britse experimental en industrial formatie, namelijk in de periode 1990-1995.
Dit album verscheen voor het eerst in 2006 en wel als een self-titled (eponiem) album onder de naam van The Reformed Faction Of Soviet France, een soort Zoviet France reünie met drie ex-leden dus (er passeerden in totaal een 8-tal groepsleden in Zoviet France) maar onder een uitgebreide naam! De formatie gaf welgeteld één optreden en dat was in Wenen op 10 november 2005. Het self-titled album kwam dan het jaar nadien uit op het Weense label Klanggalerie. In 2006 kondigden ze aan dat ze verder gingen onder de ingekorte projectnaam Reformed Faction omdat ze zich wilden losmaken van het Zoviet France verleden. Het album werd dan heruitgebracht op Klanggalerie onder de nieuwe naam Reformed Faction en kreeg nu ook een titel mee: “Vota”. In hetzelfde jaar zou Andy Eardley de band verlaten en er zouden nog een reeks albums volgen in de duobezetting met Storey en Spybey, te beginnen met het album “The War Against…” voor het Soleilmoon label in 2007.
Nu wordt het album in geremasterde versie nog eens heruitgegeven op het Poolse experimental/industrial/(dark)ambient/postpunk label Zoharum en wel in twee versies: op cd in een six-panel digipack en op cassette in een ultra-gelimiteerde editie van 30 copies. Welgekomen, want de laatste heruitgave dateert van 2004 op Klanggalerie en nu 18 jaar later was het een vrij zeldzaam collectors item geworden.
Ik vind eigenlijk dat dit muzikaal meer weg heeft van Rapoon (Robin Storey zijn soloproject) dan van de oude Zoviet France en ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het vooral Robin Storey is die hier zijn stempel drukt op het groepsgeluid. Toegegeven, solomateriaal van de twee andere leden heb ik niet gehoord, maar bijvoorbeeld het intensieve gebruik van loops, de oosterse fluitgeluiden in “Blake’s Particulars” en de etnisch-rituele ritmes die her en der opduiken tussen de experimenteel-ambiente elektronica doen we wel heel erg aan Rapoon denken. Rapoon is dus vanaf 1992 (het jaar dat hij Zoviet France vaarwel zei) het ethno-ambient solo project van Robin Storey, het project waarin hij zich zou uitleven in zijn voorliefde voor tribal, etnische muziek en experimentele ambient.
12 instrumentale tracks staan er op dit album (speelduur 62 minuten), in lengte variërend van 1,5 tot 9 minuten. We gaan nog wat nader in op mijn vier favorieten. In “Reactionaries – Paper Tigers” zit een soort hypnotische loop waarrond de ganse track is opgebouwd. Het klinkt als een soort drone-ambient. In “The Gideon Bomb” zitten een soort echoënde stemsamples en piepende geluiden in een ambient-industrial sfeer evoluerend naar een intrigerende, spannende en behoorlijk creepy dronescape. Ook “True To Your Kind” is opgebouwd rond een loop en een mysterieuze stemsample en krijgt een esoterisch en uitermate geheimzinnig sfeertje mee. “Blake’s Particulars” is mijn favoriete track met etnische geluiden waaronder een oosterse fluit.
Deze heruitgave op Zoharum is een mooie aanwinst voor de fans van Zoviet France, maar vooral van dingen als Rapoon, Muslimgauze, Ah Cama-Sotz etc.