Ik ben het niet oneens met de beschrijving waarmee Metropolis de nieuwe Psyclon Nine promoot. Vrij vertaald: "Psyclon Nine werd eerst als industrial bestempeld, evolueerde naar industrial metal, en met deze nieuwe plaat gaat het onbetreden gebied in dat elementen uit metalcore vermengt met doom electronica. Trip techno met black metal overtonen en experimentele cinema soundscapes, gemengd met alternative rock."

Maar is het een goede plaat?

Helaas. Ik geef mezelf een medaille omdat ik deze plaat in één ruk heb beluisterd. Het was niet makkelijk. Ik heb me verschillende keren actief moeten weerhouden om de stop knop in te drukken.

Terwijl op de productie niet veel aangemerkt kan worden, zijn de nummers zelf gewoon ontiegelijk saai en eentonig. Er zit geen sprankje kruiding in, geen spanningsboog, geen afwisseling. Noch in, noch tussen de verschillende nummers. Het monotone rauwe gefluister in plaats van zang begon vrij snel daning op mijn zenuwen te werken. Naar het einde van het album wordt er iets minder gefluisterd, maar dan valt al snel op dat er geen echt zangtalent is.

Telkens de nummers achteraf in mijn shuffle van nieuw materiaal oppopten, ging mijn wijsvinger snel naar de 'volgende' toets zonder dat ik zelfs gezien had van welke band het nummer was.

Een album om te vergeten wat mij betreft. De hoes is mooi, dat wel.

Beluister de plaat op bandcamp