Dit is een zijproject van een zijproject van Le Grand Sbam waarvan we in 2019 het album “Vaisseau Monde” bespraken. Le Grand Sbam vergeleken we toen in de eerste plaats met de zeuhl van Magma. Evenals Magma zijn ze ook een Frans collectief. Zeuhl is een soort bombastische kruising tussen prog, jazz en opera en zo een beetje het Franse equivalent van de Krautrock dat in dezelfde periode (jaren 70) opgang maakte in buurland Duitsland. Magma werd in 1969 opgericht door drummer Christian Vander, die nog altijd de frontman is van de band. Zeuhl groeide uit tot een gans nieuw genre, ‘uitgevonden’ door Christian Vander en de band en het genre heeft nog altijd een trouwe cult following. Een ganse resem bands spelen nu dus in navolging van Magma zeuhl, tot in Japan toe en in België hebben we Univers Zero als bekendste zeuhl band. Een aan zeuhl verwante term (iets breder) is avant-prog (voluit avant-garde progressive rock).
Eveneens in 2019 bespraken we bij Dark Entries de cd “Sus” van PoiL, een zijproject van Le Grand Sbam. Dat klonk ook behoorlijk zeuhl en Magma-achtig maar de sound verschoof toch al een stuk meer richting noiserock. PoiL is dus een zijproject van Le Grand Sbam en bestaat uit Le Grand Sbam leden Antoine Arnera (keyboards, vocals), Boris Cassone (gitaar, vocals) en Guilhem Meier (drums, vocals).
En nu kregen we dus het eponieme album toegestuurd van PoiL Ueda. PoiL Ueda is het trio van PoiL, aangevuld met Benoit Lecomte (bassist van de Franse progressive/mathrock band ‘ni’, bandnaam geleend bij Monty Python naar ik vermoed) plus de Japanse traditionele zangeres en satsuma-biwa-speelster Junko Ueda. Een satsuma biwa is een soort folkloristische Japanse luit. Sommige mensen zullen het misschien niet kunnen laten om een vergelijking te maken met Yoko Ono maar er is een groot verschil: deze avant garde artieste kan namelijk wél zingen!
Ook PoiL Ueda heeft wel wat van de zeuhl van Magma of althans muzikaal en uiteraard heeft het nog meer van PoiL, die dus meer noiserock klinken dan Magma. Vocaal is het echter gans anders dan Magma. Waar Magma gebruik maakt van bombastische (semi)klassieke koorzangen of operagezang, wat zeer Europees klinkt, hebben we nu traditioneel Japanse zang (in de Japanse taal dus ook) die het geheel een klankkleur meegeeft vanuit het verre Oosten en daar komen dus ook de satsuma biwa klanken bij. En dit dus gecombineerd met een soort avant-prog met een scheut noiserock.
Het album “PoiL Ueda” (5 tracks, 31 minuten speelduur) valt uiteen in twee delen: “Kujô Shakujô” part 1,2,3 en “Dan-No-Ura” part 1 en 2. De titels blijken niet zo toevallig ook Japans te zijn (ja Google Translate is je vriend). ‘Kujo Sakujo’ betekent ‘desinfecteren verwijderen’ en ‘Dan No Ura’ betekent ‘achter de snede’.
“PoiL Ueda” klinkt erg bevreemdend als een soort noiserock zeuhl of avant-prog met Japanse etnische zang. “Kujô Shakujô part 1” klinkt als een soort rustige intro met etnische zang en spanningopbouwende instrumentatie, in “Kujô Shakujô part 2” wordt het al wat meer up-tempo en met “Kujô Shakujô part 3” wordt het soms wat drukker en meer hectisch. Dat is ook het geval voor “Dan-No-Ura” part 1 en 2, ook weer een soort weirde mix van jazz, prog, noiserock, zeuhl en Japanse etnische muziek.
Dit is een album voor wie in is voor een flinke portie weirde avant-prog met een Oosterse (Japanse) tint. Bekijk zeker eens het filmpje hieronder. Ja het is weird. Maar tegelijkertijd ook erg fascinerend.
Delen op
Tags
Andere recensies
