Het project van de Italiaan Giuseppe Verticchio, een computerprogrammeur geboren in Rome in 1965. In 1994 begon hij elektronische muziek te maken.

Veel van zijn vroege werk is enkel beschikbaar op gelimiteerde cd-r’s. Vanaf 2004 gaf Giuseppe Verticchio alias Nimh een reeks officiële cd’s en vinylplaten uit op bekendere en vooral op meer obscure labels als Zoharum, Malignant, Silentes, Rage In Eden, Eibon, Winter Light, St.An.Da., 13, Amplexus, GS Productions, Naked Lunch Records, Oltrelanebbiailmare en Synästhesie Schallplatten. Daarbij wisselt hij solowerk af met diverse zijprojecten (Hall Of Mirrors, Twist Of Fate, We Promise To Betray, Maribor, LHAM…) en samenwerkingsverbanden met andere artiesten. Zo werkte hij in het verleden al samen met grote namen als Rapoon/Robin Storey, Maurizio Bianchi/M.B., Mauthausen Orchestra/Pierpaolo Zoppo en Aube om de allerbekendste te noemen.   

Alle tracks op deze dubbele cd werden live opgenomen in de jaren 1990 en er werd verder geen gebruik gemaakt van editing, overdubs of mixing. Enkel elektronische apparatuur werd gebruikt voor de 11 tracks verspreid over de twee schijfjes.

Het eerste schijfje “Caustic” (63 minuten speelduur) bevat 3 semititelloze tracks, “caustic #1”, “caustic #2” en “caustic #3” met een speelduur van respectievelijk 7, 27 en maar liefst 30 minuten. Vooral de middelste track doet me op het eerste gehoor denken aan het geluid van een overvliegend vliegtuigje op een zomerse dag. Maar wie beter luistert, hoort toch een aantal subtiele variaties opduiken in de track. Maar je moet er echt wel je tijd voor nemen. Dit is ‘muziek’, nou ja, eerder geluidscollages voor onthaaste mensen met veel geduld en erg veel tijd. Het klinkt meditatief en hypnotiserend maar melodie moet je al niet gaan zoeken in de dronescapes. Ritmische effecten duiken hier en daar subtiel op maar verwacht geen beats. De laatste track bevat een wel heel stil gedeelte, amper hoorbare, geraffineerde drone om dan weer aan te zwellen naar het niveau van voorheen.

Het tweede schijfje “Composite” (53 minuten speelduur) bevat 8 tracks, genaamd “composite #1” tot “composite #8”. Ook hier vliegen de drones ons om de oren, maar bij momenten gaat het hier tevens wat meer de industrial en dark ambient toer op. De lengte van de tracks varieert hier van amper 1 minuut tot 14 minuten. “composite #6” is hier de meest ritmische en tevens de meest gevarieerde track. “composite #7” en de korte geheimzinnige intro "composite #1" klinken me het meest dark ambient in de oren.

Dit is het eerste wat ik te horen krijg van deze artiest. Op andere releases zou hij ook aan de slag gaan met (invloeden van) andere genres als shoegaze, post-rock, folk en ritueel-etnische muziek. “Early Electronic Works: Caustic / Composite” is echter eentje voor de liefhebbers van minimalistische dronescapes en dark ambient industrial sferen.

http://www.oltreilsuono.com/nimh

https://www.facebook.com/giuseppe.verticchio.31