Recensie

Mark E Moon: Resist

Genre(s)


Misschien hebt u de naam Mark Sayle al een keertje gelezen, dat zou zomaar kunnen, want dit heerschap verzorgt ook de vocalen bij het Belgische Ground Nero maar is vooral actief in de eigen formatie Mark E Moon. Een groep die resideert op het eiland Man (Brits kroonbezit). Een band ook die een gothic rock  basis met electropop wil verenigen en in de (zwarte) markt worden gezet als een kruising tussen The Sisters Of Mercy en The Pet Shop Boys. Voor wat het waard is natuurlijk.

Dankzij het Duitse Cold Transmission Music kon ik mijn oor te luister leggen bij hun laatste wapenfeit, het album “Resist” dat een poosje geleden in de winkelrekken verscheen. Als voorgerecht werd begin dit jaar reeds de singel “Deamons” gelanceerd, meteen het openingsnummer van dit nieuwe album. Een nummer dat overduidelijk een elektronische ruggengraat oprekt om tot een gothic rock song 'light' te komen waarin ook vrouwelijke vocalen een prominente rol spelen. Vrouwelijke vocalen die op deze “Resist” een duidelijke plek krijgen.

Een ander nummer dat reeds voor het nodige enthousiasme diende te zorgen was het veel meer electropop aandoende  “Dark Love” , al is het wel een oorworm die al bij een eerste luisterbeurt weet aan te slaan, de vette Depeche Mode knipoog zal hier niet vreemd aan zijn. Het album kent, meer dan het eerdere werk, een electropop benadering met songs als “Closer”, “Crystal”, “Stay” en “Blind”. Nummers die zeker bij de liefhebber van actuele electropop in de smaak moeten vallen en waarbij de stem van Mark Sayle vooral in een song als “Blind” nog een zekere goth feel in het totaalgeluid weet te blazen.

De jaren 80 electropop is nooit ver weg, de muziek is gelukkig niet zeemzoeterig maar wel glad zo je wil. “Vertigo” laat de luisteraar de betere heavenly voices pop horen. Persoonlijk heb ik het meer voor het sfeervolle “Hearts Keep Bleeding”, een soort gothic wave ballad of de postpunk van “The Signal And The Noise” dat hier als bonustrack aan de cd versie is toegevoegd. Dat  is ook het geval voor de nummers “Daylight” en “See Me” (demo versie) trouwens. Deze nummers vindt u niet op de vinylversie die 'maar' acht nummers telt.  “Resist” laat een fris, modern en vrij gevarieerd popgeluid toe in het oeuvre van Mark E Moon dat in staat moet zijn een grote massa muziekliefhebbers te bereiken, luister onderstaand maar eens naar de nummers “Dark Love”  en  "Daemons" en u begrijpt wat ik bedoel.

Mark E Moon (facebook)

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.