Lucifer’s Aid is het soloproject van de Zweed Carl Nilsson en die zweert na 5 albums, deze “Destruction” is de vijfde, nog altijd bij de dark electro sound van de jaren 90. Hoezee. Mocht u niet weten wat dit betekent lees dan vooral deze recensie. Electro, van het donkere soort met schraperige geluidjes, overstuurde vocalen, drammerige en zenuwtergende ritmes en een alom donkere ietwat desolate en wanhopige sfeer. Endzeit electro werd het soms ook wel eens genoemd.

Die electro dus waarmee de scene, direct geïnspireerd door de grote voorbeelden in de jaren 80 naam en faam maakte in de jaren 90 vooraleer andere muzikale invloeden een meer commerciële input zouden geven aan de electro scene. Geen erg, muziek is een dynamisch gegeven, maar ik ben toch altijd verheugd als er nog acts zijn die zweren bij het geluid van de jaren 90 temeer dit geluid anno 2023 opnieuw frisser klinkt gezien de doorsnee clubby electro koek die we het afgelopen decennium door ons gehoorkanaal gepropt kregen.

Vernieuwend is het geluid van Lucifer's Aid dus vooral niet en het grijpt ook niet krampachtig terug naar wat voorbij is, maar doet op zijn minst een poging om een donker electro industrial geluid en de donkere sfeer van weleer naar het heden te vertalen. Ik denk hier bij aan het nummer “Be Afraid” als een mooie illustratie, electro die klinkt als een vettig rocknummer maar nog altijd en vooral electro ademt. Ook “Into TheVoid”, al eerder als singel verkrijgbaar (zie clip), speelt in deze categorie.  

Met een beetje fantasie zou je de muziek als een Dive op leeftijd met een meer dan flinke dosis jeugdige Front Line Assembly kunnen omschrijven. Voor de duiding, en omdat elke recensent lijdt aan de ziekte om te willen vergelijken net om die duiding. Verder kan ik ook genieten van nummers als het opzwepende “Desire”, “Obsession” of het in een meer modern geluidsbad spattende “Structure Of Violence”. “Destruction” kent 10 nummers, industriële electro met  ietwat ebm ruggengraat en een retro aanhankelijkheid naar de gloriedagen van dit genre. U koopt dus geen kat in de zak hooguit in zakje om in te hyperventileren wanneer u in een opwelling de woonkamer vertimmert op de 'beats' en 'bleeps' van deze “Destruction”. Neem de albumtitel dus vooral niet te letterlijk.

Lucifer’s Aid (facebook)