Het solo-debuut van Lars Fredrik Frøislie (°1981), een Noorse muzikant, keyboardspeler, drummer en producer en vooral bekend in zijn hoedanigheid van toetsenist bij de Noorse progrockers van Wobbler.
Daarnaast is (of was) Lars Fredrik Frøislie ook lid van bands als Angst Skvadron (avantgarde-black metal), Ásmegin (viking/folk metal), Beastcraft en Endezzma (black metal), In Lingua Mortua (progressive/melodic black metal), Three Winters (electro dark wave), Tusmørke (prog/folkrock) en White Willow (symfonische progrock). Hij beheert ook nog eens zijn eigen Runs Termo Records en LFF Studios. Een bezig baasje dus.
Lars Fredrik Frøislie creëerde zijn solo-album grotendeels gedurende de pandemie. Als de pandemie er niet geweest was, was veel van dit materiaal waarschijnlijk op een nieuw Wobbler album terechtgekomen, maar dan met Engelse lyrics. Nu wordt alles dus in het Noors gezongen en werd het een gitaarloos album.
“Fire Fortellinger” zit boordevol heavy-keyboardwerk in beste seventies progstijl. Keyboards, synthesizers, orgels… dit is een waar feest voor liefhebbers van dingen als Hammonds, Mellotrons, Minimoogs en Wurlitzers, het zit er allemaal ten overvloede in.
Lars Fredrik Frøislie zelf doet alle keyboards en percussie op dit album, plus de zang en ergens speelt hij ook blokfluit. Hij wordt bijgestaan door ene Nikolai Hængsle op basgitaar als tweede man. Nikolai Hængsle is ook te horen op albums van een ganse reeks Noorse indie, prog en fusion bands als Band Of Gold, Bigbang, Elephant9, Møster!, Needlepoint en The National Bank.
Denk aan Genesis, ELP, Moody Blues, King Crimson, Uriah Heep, Deep Purple, Camel, Rick Wakeman, PFM… maar dan zonder gitaar en je hebt toch wel een vrij goed idee van hoe dit album klinkt.
Vier tracks, vier verhalen. Het album heet dan ook niet voor niets “Fire Fortellinger” (vier verhalen of ‘vertelselkes’ dus, totale speelduur 46 minuten). Twee superlange tracks staan er op van 17 minuten en twee ‘korte’ (naar progmaatstaven) van 6 à 7 minuten.
Het eerste nummer, “Rytter Av Dommedag” (‘ruiter van de apocalyps’) heeft als thema Ragnarok, wanneer koning Rakne wakker wordt in zijn grote grafheuvel buiten Romerike en, samen met de oude goden, echt onheil aanricht. Dit is mijn favoriete track, met zijn 17 minuten de allerlangste ook met schitterende keyboardmelodieën en eindigend met een soort (pseudo)koorzangen.
Het tweede nummer “Et Sted Under Himmelhvelvet” (‘ergens onder het firmament’) klinkt erg dromerig en speelt zich mogelijk af in een renaissancetuin nabij Firenze of Arcadia, maar in principe kan het overal zijn waar het goed voelt. Het gaat deels over reizen naar een plek en het gevoel hebben dat je er al eerder bent geweest – om er vervolgens achter te komen dat je voorouders had die daar lang geleden woonden. In deze 7 minuten durende track lijken de keyboards bij momenten op een klavecimbel.
Het derde nummer “Jærtegn” (‘mijlpaal’) begint druk en chaotisch als in een soort razernij, met een paard en wagen die door het bos snellen. De wagen kantelt op hetzelfde moment dat er een zonsverduistering plaatsvindt, en de berijders worden eeuwige zwervers in het donkere bos, slechts af en toe voor ons zichtbaar als het Noorderlicht, terwijl ze vergeefs hun armen naar de zon strekken in de hoop hun weg naar huis te vinden. Naar het midden van de compositie toe wordt de track (speelduur 6,5 minuten) veel rustiger en meer intimistisch en ook hier lijkt het toetsenspel op een klavecimbel.
Het laatste nummer, “Naturens Katedral”, is een ode aan de Noorse natuur en de Noorse bergen in de winter, wanneer de kou bitter is en sneeuwstormen en lawines overvloedig aanwezig. Het is ook een mijmering over vervlogen tijden, toen onze voorouders een eenvoudiger leven leidden in harmonie met de natuur. Net als de eerste track is de laatste song een gans epos (16,5 minuten deze keer).
Dit solo-album van de Wobbler keyboardist verscheen bij Karisma Records en ik zie het zeker aanslaan bij fans van retro seventies door keyboards gedomineerde symfonische prog. Het album kwam uit digitaal, op cd en op vinyl (inclusief een gelimiteerde editie van 500 exemplaren op blauw vinyl).
Delen op
Tags
Andere recensies
