Recensie

Kurs: Dreamer

Genre(s)


Het label Swiss Dark Nights is u vast bekend, is dat niet het geval dan leest u wellicht nooit of veel te weinig deze wijze pagina’s. Dit label dat zich specialiseert in dark wave, postpunk , gothic rock en aanverwanten heeft sedert enige jaren ook een subcatalogus, SdnCyb dat zich laat lezen als Swiss Dark Nights Cyberpunk en daarop is recent deze “Dreamer” van het Italiaanse soloproject Kurs verschenen.

Een indrukwekkende uitgave, want meer dan fraai verpakt, in bijzonder 'artwork' en in zijn meest eenvoudige uitvoering komt deze “Dreamer” al met 2 cd boekjes van 40 bladzijden, maar u kunt ook opteren voor de gelimiteerde luxueuze digipak uitgave met een novelle van 100 pagina’s  als bonus. Kurs, het project van Valerio Rivieccio is immers een auditief en visueel spektakel uit een dystopische toekomst dat zich muzikaal vertaalt in 12 stukken moderne, dystopsiche electro waarin donkere sfeer wonderwel met ritme en buitenaardse arrangementen wordt gecombineerd.

Dik 20 jaar terug had dit ongetwijfeld het label dark electro gekregen, sterk aangestoken door de geestverruimende klanktapijten en onheilszwangere sci-fi roes van de Canadese electro school. De twaalf nummers zijn stuk voor stuk dichte, uitgekiende composities van een zekere zwaarte die de electro industrial van de jaren 90 en jaren 00 verheerlijken met een eigentijdse laag ‘gloom’ en ‘doom’. De droom is dan ook niet meteen vrolijk, eerder beknellend en verstikkend, zoals de soms dreigende en dan weer  mysterieuze composities.

De nummers zitten sterk in elkaar, meerlaags, doorspekt met samples en af en toe ook onverwachte weerhaakjes, soms met een dansbaar ebm aandoende ritmiek (“Dread Domain”) dan weer techno hip (“Air”) tot slepend zoals in “The Archivist”. Feit is dat Kurs op dit album een 'endzeit' sfeer weet te scheppen, die intrigeert en fascineert en wat mij betreft een electro schijf aflevert van hoogstaande kwaliteit waarin je als luisteraar wordt meegezogen.

In zeker zin is deze electro industrial dansbaar tot psychedelisch genietbaar maar nooit makkelijk verteerbaar. “Dreamer” is wat mij betreft één van de sterkste electro albums die ik dit jaar heb gehoord en schreeuwt om de aandacht van de Dark Entries lezer. Coherent in zijn diversiteit en divers in zijn coherentie. Sterke momenten zijn ongetwijfeld “Anguish”, “Trash”, “Blindcorner”, het bombastische “Hills” en het duistere “Portal”. Absolute aanrader voor liefhebbers van donkere electro industrial.

Kurs (facebook)

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.