De naam kent u vast en zeker als ik er Bruno voor zet. Inderdaad Bruno Kramm kleurt af en toe ook eens buiten de Das Ich lijntjes en dat levert nu het album ”Die Schöpfung und andere Kurzgeschichten” op. Dit album bestaat eigenlijk uit drie hoofdstukken zo je wil, er is “Die Schöpfung” dat eigenlijk maar één nummer is, “Seven Nightmares From A Random Forest”, goed voor 7 nummers dus en “Eight Oscillations From The Latent Space” goed voor, juist, 8 nummers.

Ga vooral niet vergelijken met oude of nieuwe Das Ich want Kramm doet in zijn eentje geheel iets anders, hij brengt kortverhalen op soundtrack. Laat ik beginnen met “Seven Nightmares From A Random Forest",  kortverhalen die door Bruno Kramm werden geschreven toen hij nog actief was als Zillo (ooit een populair Duits wave/gothic magazine) schrijver en hij zich inhoudelijk liet inspireren door auteurs als Lovecraft, Orwell en Stanislaw Lem om zijn eigen fantasierijke, dystopisch wereldbeeld scherp te stellen. Muzikaal worden deze verhalen hier ondersteund door een snijdende modulaire kakofonie en synthetische klanktapijten die de sfeerzetting van elk nummer accentueren. Verwacht je dus niet aan muzieknummers, veeleer aan donkere, dreigende kortverhalen, moderne duistere sprookjes voor een doem generatie zeg maar.

En dat is ook het geval voor “Seven Nightmares From A Random Forest” al is de geschiedenis van deze verhalen iets meer recent. Ze werden geschreven toen Bruno Kramm zelf in koortsdromen gedwongen door het covid virus, tijdens de corona pandemie iets creatief wou gaan doen. Hier spoken de klanken en de muziek veel meer, is de toon iets dreigender daar waar  “Eight Oscillations From The Latent Space” nog ietwat meer fascinatie voor een alleen nog fantaseerbare sci-fi toekomst toelaat. De pandemie zette Bruno Kramm aan het denken, op een sprookjesachtige manier worden aan fascinatie voor dood en verval, voor onheil en waanzin maar evenzeer voor magie, verwondering en hoop woorden en klanken gegeven die je als het ware in de muziek en de woorden zuigen. De beelden droom je er zelf bij.

De teksten die aan de gothic horror verhalen uit de klassieke novels doen denken zijn trouwens Engelstalig behalve op dat ene nummer “Die Schöpgfung” waarin een machine de mens als zijn schepper erkent en ietwat aanleunt bij de thema’s die door Das Ich op het album “Antichrist” werden belicht. Kramm, ooit solo begonnen in een poging om naast Das Ich poppy uit te pakken, herinnert u zich nog het album “Coeur” (Synthetic Symphony 2001), heeft tegenwoordig veel meer diepgang gevonden. Eigenlijk is deze “Die Schöpfung und andere Kurzgeschichten” een soort luisterboek, veel meer dan een muziekalbum. Een gotisch luisterboek dan wel met 16 mooie (sic) sprookjes.

Kramm (facebook)