Kaosis houden van samenwerkingen. In hun reeds zesjarig bestaan hebben ze samengewerkt met onder andere leden van Slipknot, Limp Bizkit, Fear Factory Sepultura, Skindred, Incubus ... Fijn om doen en ook een manier om de band wat meer onder de aandacht te krijgen. Aandacht die de Nieuw-Zeelanders meer dan verdienen.
Op deze ‘We Are The Future’ vinden we samenwerkingen met Skold, Tony Campos (Static-X, Fear Factory), Jeffrey Nothing (Mushroomhead), Marc Rizzo (Il Nino), Derrick Green (Sepultura), Michael Angelo Batio (Manowar) en een rits anderen.
Al die samenwerkingen vertalen zich niet in een album dat alle richtingen uit gaat. Kaosis zelf heeft de teugels in handen en daardoor blijft het consistent maar afwisselend. Extra vocals en gitaarsolo’s zijn wel al eens in de handen – of monden - van de bekende namen. Uiteraard zijn er zij die dan zullen zeggen dat die samenwerkingen overbodig zijn.
Bekende namen vinden we trouwens niet alleen bij de muzikanten. De mastering bijvoorbeeld, die lag in de handen van HowieWeinberg, de man die onder andere ‘Nevermind’ van Nirvana en Slayer’s ‘Reign In Blood’ masterde.
Kaosis staat voor stevige kiwi industrial nu-metal vol coole riffs, catchy meezingrefreinen, metal en rap geïnspireerde vocals, harde electronica en duellerende gitaren. Ze zijn niet de enige die dit soort muziek brengen.
Het zijn wel vooral de meezingrefreinen die Kaosis sterk maken. De nummers blijven onmiddellijk hangen. Je begint ze mee te zingen vanaf het tweede refrein.
Visueel is Kaosis wel anders dan andere groepen die uit hetzelde stijlvat tappen. De bandleden hebben een cyber-psy-fluoindustrial look. In hun clips maken ze met wisselend succes kwistig gebruik van AI en CGI. De lazers en strobo’s zijn niet van de lucht. Trouwens ook niet in hun live show (zie mijn bespreking van het Brave Nu World Tour concert in Hell Diest in augustus 2024).
Er staan tien nummers op dit album en een rapstep ‘Xen remix’ van ‘See! See! I Told You Baby!’, het zesde nummer. Die remix had evengoed een andere naam kunnen krijgen naar mijn gevoel. De remix gebruikt heel erg weinig van het origineel en misstaat eigenlijk een beetje op deze plaat.
Het is allemaal een kwestie van smaak natuurlijk. En Kaosis’ manier van aanpak is niet voor iedereen. Uiteraard moet je al houden van nu-industrial, maar zelfs binnen de fans daarvan zijn er zij die afknappen op (te) veel samenwerkingen, de rel met Anders Colsefni (Slipknot) voor het releasen van een heropgenomen ‘Mate.Feed.Kill.Repeat.’ (naar verluidt zonder zijn medeweten), hun niet-subtiele songteksten, de over-the-top visuals, cybercampy ‘willen-maar-niet-helemaal-kunnen’ (budget!) videoclips ... Ik kan het wel smaken. Net als een goede portie bongo’s hier en daar.
Het remix album dan ...
Alles wat ‘We Are The Future’ voor mij een topalbum maakt, is weg in the Remixed versie. Tot aan het onherkenbare. Die remixes doen me echt niks, geven me totaal geen herluisterdrang. Alle melodie is weg. Rapstep, Dubstep, Neuro remixes. Ze zijn niet mijn ding. En ik ben niet de enige die zo denkt, als ik het aantal plays op Spotify van beide albums vergelijk. Hetzelfde was aan de hand met de X’en remix op het album zelf trouwens.
Zelfs de psytrance versie van ‘See! See! Told You Baby!’ doet het niet voor mij. De drumbeat is te lief, het ‘verhaaltje’ te simpel. Zo spijtig. Dat had echt beter gekund. Maar dat doet niks af aan hoe goed We Are The Future is. Daar nog maar eens naar luisteren dan!