Recensie

Iamnoone: Together Alone

Genre(s)


“Together Alone” is het derde album van het Italiaanse duo Stephan Seth en Filippo Galleani, samen Iamnoone. Het duo werd al zeer snel opgepikt door het Duitse Cold Transmission Music en die relatie lijkt wonderwel te werken,  deze derde moet immers de weg naar succes voor deze Italianen openleggen en doet dit met een zeer melodieus dark wave geluid met pop invloeden en een zeer melancholieke sfeer. Het doet me soms wat aan de landgenoten van The Frozen Autumn denken, al waaien de synths hier iets minder uit en is het gevoel eerder warm terwijl, nomen est omen, bij the Frozen Autumn de sfeer eerder kil en koud aandoet. Luister maar een keer naar “The Edge Of The World” of “Martyr Of Love”.

Het album verscheen in een aantal mooie en strikt gelimiteerde, verzegelde oplagen, wat dat betreft is er al een derde oplage, maar ook in een regulier digipak. Het duo verstaat de kunst breekbare, intieme en mooie nummers te maken die bol staan van de weemoed en verhalen over loslaten, intermenselijke relaties en het knagen van de tijd waardoor het heden al zeer gauw wegsmelt in het verleden, in herinneringen. Maar ook hoe je op wel zeer pijnlijke herinneringen met een zekere glimlach kunt terugkijken als de eerste rauwere emoties opgeslokt zijn door dit verleden.

“Together Alone”, de albumtitel spreekt in dit verband boekdelen: we zijn allemaal alleen en moeten vooral (leren) leven met onszelf. Een opgave, maar als je die in  8 nummers + een bonustrack kunt verpakken zorgt dat toch voor enige verlichting. Een album om bij weg te dromen of eenvoudig weg van te genieten, “Another Kind Of Pain” (zie clip) werd uitgespeeld als uitsmijter en mag het album openen, “Wasn’t You” is met zijn sprankelende gitaartjes allicht het meest prikkelende nummer op het album terwijl het titelnummer “Together Alone” ruimte laat voor een op de leest van de jaren 80 geschoeid danspasje tijdens een emotionele breakdown.

Samenvattend, deze nieuwe Iamnoone is een fraai schijfje, ook verkrijgbaar op witte vinyl, die alle melacholische zieltjes zal weten te beroeren met (h)eerlijke melodieuze dark wave en dat Iamnoone in het vet noteert in de lijst van de betere Italiaanse dark wave acts (en geloof me dat zijn er heel wat).  

Iamnoone (facebook)

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.