Hun naam halen ze van de Pokémon cartoon waar Humunga Dunga de naam is van een reusachtige golf die enkel bedwongen kan worden door een surfer met buitengewone capaciteiten. Humanga Danga is een Vlaamse instrumentale surfrock band (een pleonasme zullen kenners me verwijten want surfrock is bijna altijd volledig instrumentaal, een kreet als 'Tequila' of 'Hey hey hey' hier en daar niet te na gesproken maar we zetten het er maar bij voor wie minder vertrouwd is met het genre). Surfrock ontstond begin jaren 60 reeds uit de instrumentale rock’n roll van de fifties en is nog immer populair in alternatieve kringen. Humanga Danga stellen ons met “Watusi Peak” hun eerste ‘echte’ EP voor. Hun eerste wapenfeit was het eponieme “Humanga Danga”, een in eigen beheer uitgebrachte cd'r EP uit 2018.
Op de nieuwe EP staan zes tracks hoogwaardige surfrock, die niet verbleken bij de groten in het genre in de sixties zoals daar zijn Dick Dale, The Tornados, The Ventures, The Shadows endie ik zelfs even goed vind als de allerbeste hedendaagse vertegenwoordigers van het genre zoals mijn persoonlijke favorieten Messer Chups (uit Sint-Petersburg, Rusland) en The Bambi Molesters (uit Kroatië).
In de openingstrack “The Banker” zitten stemsamples voor wie goed luistert, maar wat ze juist zeggen, kan ik niet verstaan. Mijn favoriete tracks heten “Thundermug” en “Rocket Rodeo”. Deze tracks zijn behoorlijk energiek. “Azul Perdido” en “Luau Cake” zijn iets meer laid back en Shadows-achtig maar al even virtuoos. Het EP’tje eindigt met het knappe “Lima Bean Bunny Board” met knap vingervlug gitaarspel en een meeslepende tune voorafgegaan door een filmsample.
We krijgen gitaartunes vol reverb en tremolo, donderende percussie en invloeden van – de groten uit de sixties deden het hen reeds voor – genres als exotica (tiki, chicha…), country & western, space age music, klezmer, Turkse en Arabische folk….
‘Surf! From exotica to spy, from racetrack bombers to slow moody pieces and all out party rockers!’, zo omschrijven ze het zelf op hun Facebook pagina. Ook live zijn ze dik de moeite zoals ik kan getuigen van hun recente passage in de Antwerpse Tsjaplin.
Henk Vereecken bekeerde zich op 14-jarige leeftijd tot het zwarte newwaverdom maar behield altijd een gezonde interesse in andere genres zoals punk, metal, folk, prog en de psychedelische rock van de sixties (en later). Verdere interesses zijn wetenschappen, politiek, geschiedenis, natuur, cultuur en subculturen. Na zijn studies biologie verruimde hij zijn blik vanuit de Antwerpse zwarte en alternatieve keten zoals Biokot, Limelight, Wommel en Bunker naar zwarte fuiven en concerten overal te lande. Vooral Waregem, Gent en Sint-Niklaas waren lang the places to be. Sinds 1999 is hij lid van Dark Entries. Hij heeft een bijzondere voorliefde voor geëngageerde muziek met een boodschap en onderzoekt vieze beestjes in een medisch labo. Hij is sinds 2012 ook de helft van het team van het radioprogramma The Horny Hour op de Antwerpse alternatieve zender Radio Centraal en heeft een verleden als dj op new wave, gothic en flowerpower fuiven.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971