Dit is een heruitgave voor de internationale markt van “Our Lines Are Down”, het debuutalbum van de Australische band Hazards Of Swimming Naked (intrigerende bandnaam trouwens), oorspronkelijk in 2009 in beperkte oplage uitgegeven in eigen beheer en nu heruitgegeven op het eveneens Australische label Bird’s Robe Records ter ere van de tiende verjaardag van het label en de twaalfde verjaardag van het album. De band resideert in Brisbane, de hoofdstad van Queensland en bestaat sinds 2005. Na dat debuutalbum volgde enkel nog het album “Take Great Joy” in 2018 dus erg productief zijn ze niet. Een meldenswaardig, interessant en mooi feit is wel nog dat ze in 2017 de digital only single “Love Is Love” uitbrachten, een single die de ‘yes’ optie moest ondersteunen in het Australische door de staat georganiseerde (niet bindende) Gender Marriage Equality referendum. De uitslag gaf een ruime meerderheid (61,6%) voor ‘yes’ en een wet die het homohuwelijk toeliet werd ingevoerd in Australië.

Hazards Of Swimming Naked zijn een vijfkoppige instrumentale post-rock band. Alweer! Zo krijgen we er maandelijks wel een paar te verwerken bij Dark Entries. Ze spelen een soort sombere post-rock die varieert van rustige atmosferische gitaarambient tot behoorlijk hard rockend met harde gitaren en snelle drums (maar post-metal zou ik het persoonlijk nog niet noemen al neigt het er bij momenten wel wat naar). Het is muziek met een cinematografische grandeur die wel doet denken aan collega bands als Mogwai, Mono of Godspeed You! Black Emperor. Opener “Requiem” is zo een voorbeeld van een song die heel rustig begint en na een ommeslag hard gaat rocken om dan weer rustig te eindigen en quasi ongemerkt over te gaan in de tweede track “I’m A Friend Of Edward J Stevens” (geen idee wie dat moge zijn trouwens).

“Don’t Cry For Me, Dario Argento” heeft een soort imminente dreiging in zich en het is wel duidelijk dat het stuk ontwikkeld is als een soort alternatieve soundtrack bij (een van) zijn films. Hazards Of Swimming Naked  hebben in Australië trouwens een uitstekende reputatie als performancers van live soundtracks bij een ganse reeks kortfilms en langspeelfilms. Bemerk in de titel ook de humoristische woordspeling, ze maakten zo hun eigen variatie op ‘Don’t Cry For Me, Argentina’.

Een drijvende bas en een stemsample krijgen we te horen in “...And A Whole Assortment Of Uppers And Downers”. De licht vervormde stem steekt hier een betoog af over gitaarspelen. Ook in “Kip Keino” zit een stemsample. Hier is de stem zwaar weggemixt achter de drums en gitaarmuren en aldus nauwelijks verstaanbaar, maar het klinkt als een verslaggever van een sportwedstrijd (we horen ook rumoer en gejuich). Een onverstaanbare stem dook ook al op in openingstrack “Requiem” en in “Aabar Dekha Habe”, met zijn mooie melodieën en een van mijn favoriete tracks trouwens (volgens Google Translate is “Aabar Dekha Habe”  Bengaals voor ‘zie je weer’). Maar het allermooiste is wel slottrack “Reverie”, met een bloedmooie melodie en beginnend met klokgelui en de (vervormde) stem van een meisje, een track die enorm dromerig klinkt en aldus zijn titel meer dan waar maakt. Dat gold trouwens ook al voor het al even dromerige rustpunt “Dreams Don’t Come True, That’s Why We Dream”.

“Our Lines Are Down” (10 tracks, 55 minuten speelduur) van Hazards Of Swimming Naked werd een album boordevol schitterende en meeslepende melodieën en composities met inventieve tempowisselingen en veel dynamiek. Het werd een heel mooi album voor de fans van instrumentale post-rock met een dromerig, sombere cinematografische flair.

https://hazardsofswimmingnaked.com.au

https://www.facebook.com/hazardsofswimmingnaked