Recensie

Götterdämmerung: Intensity Zone

  • Besproken op

    03 oktober 2022
  • Label

  • Release datum

    23 september 2022
  • Beoordeling

    8/10

Genre(s)


Als liefhebber van gothic rock en aanverwanten zou u deze naam moeten kennen, neen, niet omwille van Wagner’s bombastische epos maar wel als een collectief uit Nederland dat rees in 1991 werd geformeerd (aan één of andere kunstacademie als ik me dat goed herinner) en na hun in 2007 verschenen album “Of Whores And Culture” (Strobelight, RIP) geen nieuw materiaal meer de wereld in slingerde. Ok, in 2012 kwam datzelfde Strobelight nog met de compilatie “Urban Gothic” op de proppen maar dan radiostilte. Een stilte zo oorverdovend dat de naam Götterdämmerung langzaam uit het collectieve gothic rock geheugen leek te verdwijnen.

Tot nu dus, plots is daar 15 jaar nu hun laatste album, opnieuw Götterdämmerung met een nagelnieuw album, “Intensity Zone”.  Tegenwoordig is Berlijn de thuishaven, maar de gewijzigde locatie noch de afgelopen 15 jaar veranderden nauwelijks iets aan het geluid van deze Götterdämmerung. Daar ben ik alleen maar blij om.  Het album rockt als vanouds onder een dikke laag mist  door 'la condition humaine', terend op een gothic rock en post punk erfenis die nooit onder stoelen of banken wordt gestoken. Eens een fan altijd een fan, zo ook deze Götterdämmerung die ging aankloppen bij Alice In... (Dark Dimensions) een blaakt van rauwe energie. Op gothic rock staat geen leeftijd.

Na de intro “Interbellum” zit je je maar beter vast in het zadel om alles wat vegeteert tussen Bauhaus, Christian Death of  Vendemmian in één hap naar binnen te werken. Het meest uitzonderlijke nummer is het sluitstuk “The First Laugh” dat moeiteloos de 10 minuten grens overstijgt, iets waar de groep elk album een patent op lijkt te hebben. “The First Laugh” is een donker en sferisch stuk, ietwat nerveus dromerig zelfs, een beetje psychedelisch ook alsof we als luisteraar in de roes van de oude goden rond dwalen terwijl snijdende gitaren ons voorbereiden op de val. Over halfweg lijk je inderdaad in een andere (muzikale) wereld terecht te komen . Daartegenover staan 8 potige gothic rock nummers waarvan “Never After” via een clip wordt uitgespeeld als kennis making. Verder mag ik ook gaarne het titelnummer “Intensity Zone”, de death rock van “Silence Kilss”, “Circus Of The Flying Tools” en “Revolving Doors” aanbevelen. Voor liefhebbers van gothic rock, zoals ik, is dit een verplichte aankoop. Welkom terug Götterdämmerung, gothic rock undead!

Götterdämmerung

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.