Zowat 10 jaar gelden verscheen het eerste soloalbum van Gin Devo (Gino DeVos), “Errata” (EK Products) en nu is er bij Scanner deze donkere “The Garden Of Evil”, de vierde solo escapade. Gin Devo kent u vast wel als de helft van het legendarische Vomito Negro, één van Belgisch meest belangrijke en gegeerde exportproducten eind jaren 80 en beginjaren 90 van kille, zwarte en onderkoelde electro. Deze “The Garden Of Evil” doet me sterk aan het werk van deze cultformatie denken, vooral omdat dit album gitzwart is, verslavend donker bijna en weinig ademruimte laat. Goed, de sfeer is meer van het ambiente soort, een beetje filmisch ook en past perfect bij de komende Halloween periode en de conditie van de wereld anno 2022; een dreigende apocalyps. Is het niet een oorlog dan neemt het klimaat ons wel te grazen of anders Gin Devo zelve met deze “The Garden Of Evil”.  “Momentum” is er niet voor hartlijders ondanks het voorzichtige dansriedeltje dat zich gaandeweg tussen onze oren boort, en het repetitieve deuntje van “Binary Plague” doet ons verdwalen tussen de eentjes en de nulletjes in onze kop. Met “Only For Moments” (weet u moment te kiezen wanneer u dit beluistert) mag je hier via onderstaande clip kennismaken, allicht het meest ‘beweeglijke’ nummer op dit album, herinnerend aan de authentieke dark electro stijl.

“Bitter Tears” is een pijnlijke herinnering die zich terug in onze ziel boort, dark electro met post industriële synth walmen, terwijl “Amend” me echt terug brengt bij de oude Vomito Negro, een gitzwarte nachtmerrie doorspekt met een melancholieke synthlijn.  De “Dark Frequencies” waarmee het album opent liegen niet en houden u 8 nummers lang gevangen in deze “The Garden Of Evil”. “Son Of Sam”, naar de Amerikaans seriemoordenaar David Berkowitz, zoekt in de vergeetputten, tussen de drek en he slijk der aarde naar een laatste restantje hoop. De nasmaak is wrang mede omdat het gevaar in deze track om de hoek blijft loeren en je met dit nummer een uitgeleide krijgt waar je toch even in diezelfde drek moet voor gaan zitten en om wat naar adem te kunnen happen. Gin Devo keert met dit nieuwe album terug naar de begin jaren 90, zonder veel 'spielereien' maar gewoon met nummers die recht aan het aangezicht van de luisteraar smakken. Een gitzwarte wurggreep. Ik kan het alleen maar goed vinden. Uit op bij de Dark Dimensions labelgroep, op het Scanner sublabel.

Gin Devo (facebook)