Kent u dat nog? Zo’n klein muziekdoosje? Even aan het hendeltje draaien, tot je niet meer kan. Dan open je het doosje, een klein figuurtje (vaak een ballerina) springt op en danst dan in cirkeltjes. Gallia kent dit zeker en laat dit een prominent rol spelen op hun nieuwe album ‘Obscura’!

De band werd opgericht in 2014, in 2019 brachten ze hun eerse EP ‘Everflame’ uit. Thematisch bouwt ‘Obscura’ verder op deze ‘Everflame’. Deze ging over het gevecht van de band tegen de duisternis. Ze volgden de taak die hen was opgelegd door een Godin om de Everflame te bewaken, het vuur brandende te houden en hoop levend te houden (dat zie je ook op die cover afgebeeld). Er waren tijden dat het leek alsof de vlam zou uitsterven, zolang de band samen bleef, zou het vuur blijven branden. ‘Obscura’ vertelt het verhaal van de band die de taak de Everflame te beschermen afrondt en terugkeert naar de wereld die ze eeuwen geleden achter zich liet. Al snel merken ze dat deze wereld niet meer dezelfde is… De band trekt erop uit om deze wereld opnieuw te verkennen. Elk nummer op het album is de ontdekkingsreis naar een nieuwe plek in deze wereld, een veel duistere wereld dan die, die ze achtergelaten hadden.

Tot zover het verhaal, even nog iets over de muziek. Muzikaal kan je deze uitstallen in de overvolle female fronted metal straat, zoals Epica, Delain, Xandria en zo veel meer. Zelf betitelen ze zich als cinematic metal. Ik denk dat dit een knipoog is naar het tekstuele. Alles binnen de muziek spreekt grootsheid uit. De composities zijn groots en bombastisch. Stevige riffs, heavy drums en stoere zang (geen sopraan!) van de zangeres, her en der een folk touch. Deze twaalf unieke songs met sfeervol booklet maken van deze ‘Obscura’ een mooi kerstcadeautje!

Gallia