De nieuwe Frontline Assembly is ietwat bijzonder, want niet echt een nieuw FLA album en toch ook weer wel. Op deze “Mechviruses” verlegt de groep zijn grenzen door in zee te gaan met tal van artiesten uit het alternatieve, donkere genre van synthpop over postpunk tot zelfs industrial metal. Het resultaat is deze “Mechviruses” dat zowel digitaal, op cd (met bonus nummers) als op gelimiteerde roze (jawel) vinyl is verschenen.  

Je zou het in zekere zin een hommage aan deze legendarische Canadese band kunnen noemen maar het is in zekere zin ook een grensverleggende stijloefening, een uitdagend experiment dat de ene keer al beter bevalt dan de andere keer. Om kennis te maken met de muziek van Frontline Assembly zijn er albums die hiertoe veel beter geschikt zijn, deze “Mechviruses” richt zich dan ook vooral naar oude en nieuwere fans en laten fans van een nieuwe lichting postpunk, darkwave, darkpop en veel meer acts kennismaken met één van de pioniers van de electro industrial.

Onze eigen Ultra Sunn, tegenwoordig onderdak bij Artoffacts, kneedt al meteen “Mechvirus” tot een meer strak, met typerende Ultra Sunn darkpop lijntjes, trendy dansbommetje terwijl Ayria & Sebastian Komor er een laag trancy technopop overheen gieten die de trouwe FLA fan zal doen vloeken in de kerk. Maar hetzelfde nummer klinkt vooral anders en dat is dan ook geheel de bedoeling van dit remix album.

Het niet ongekende Bootblacks laat postpunk gitaartjes door “Force Carrier” vlechten waardoor het geheel dystopisch dromerig wordt. Seeming van zijn kant vijlt het rauwe wat uit “Molotov” en injecteert een futurepop feel in het geheel, Encephalon blijft dan trouwer aan het “Molotov” origineel, 'electro indus it is'. “Molotov” wordt ook nog eens onder handen genomen door s:cage, Famine & Lys Morke die het verhakkelen tot een beangstigend maar sfeervol stuk dystopische electro, de cocktail is geëxplodeerd. Knappe remix waarin het origineel aardig verborgen zit.

Deep Infirmery, in alle eerlijkheid had ik er eerder nog niet van gehoord, maakt een stukje horror  van “Anthropod” met experimentele industrial die gal en woede braakt, terwijl Mvtant “Heatmap” in de hakselaar draait om tot een eigentijdse met techno kunstjes gemanipuleerde ebm 'sound' te komen. En ik ga, nu ik op dreef ben, nog even door. Fotocrime slaagt er wonderwel in van “(RE)CREATOR” een postpunk song te maken. Cardinal Noir pleegt een gewelddaad op de “Heatmap” en verhit het nummer, onder het motto voor elk wat wils, extra met een industrial metal geluid.  

Zo, ik heb ze allemaal gehad denk ik dan, de 10 nummers op deze nieuwe Frontline Assembly die eigenlijk meer is dan alleen maar Frontline Assembly en ik vooral wil voorbehouden aan de  fans van de groep die willen ervaren hoe andere artiesten hun kunstjes interpreteren.  Al blijft het in zijn totaliteit wel een album met een indrukwekkend eindzeit geluid, krachtig tot dromerig, dansbaar tot verstarrend. Dystopisch en rauw. Dat is dan wel weer typisch Front Line Assembly. Tip, beluister dit album door een koptelefoon om alle ‘beats’ en ‘bleeps’ goed tot hun recht te laten komen.

Frontline Assembly (facebook)