Moderne electro pop, als u daarin liefhebbert dan kent u allicht dit Duitse trio, Fractal Age, met “Faded Blossom” aan hun derde album toe. Een onschadelijke geluid dat evenwel nummer na nummer zeer dansbaar, genietbaar en aanstekelijk klinkt. Ik mag het graag een update van het jaren 80 electro pop idioom noemen, vertaald naar 2023. Hun liefde voor de jaren 80 electro pop wordt trouwens geïllustreerd op dit nieuwe album met de Camouflage cover “Love Is A Shield”. Voor zij die het niet weten, Camouflage was zowat de Duitse Depeche Mode van de jaren 80 die ook bij ons met het nummer “The Great Commandment” een hitje wisten te scoren.
Terug naar Fractal Age nu, want naast deze cover zijn er ook nog 12 eigen songs te horen. Nummers die gelukkig het kleffe en het zeemzoeterig dat soms aan dit genre kleeft vakkundig weten te omzeilen en zelfs met een zweem van vrolijkheid een glimlach op de lippen toveren. Het meest jaren 80 aandoende nummer is wat mij betreft “Salvation” dat je in een teletijdmachine werpt met een synth lijn die ook van Yazoo had kunnen komen. Al kan het ook wat steviger zoals op “Thunderstorm “ (dat moet haast wel met zo een titel) of op “We Have Arrived”.
Met “Zeit” en “Nicht Mehr Hier” pakt Fractal Age uit in de eigen taal waardoor ik meen een meer hoekige en minder sensueel aangestuurde Blutengel te horen. Dark pop heet dat dan tegenwoordig. Al geef ik grif toe geen grote kenner te zijn van dit genre. Nummers als “Cross My Heart”, "Revolution” of “Celebration” beantwoorden perfect aan de definitie van wat u anno 2023 onder een actuele electro pop, of als u dat liever hoort dark pop, geluid mag begrijpen. In die zin is deze “Faded Blossom” een schoolvoorbeeld. Wel een beetje verwonderlijk dat als uitsmijter voor het net iets te makkelijke “Angel Or Bitch” (zie clip) werd gekozen, temeer dit wat mij betreft zeker niet het betere nummer is van dit album. Ik had voor het strakkere “Enemy” gekozen waarin je zelfs met wat goede wil ebm ritmiek kunt ontwaren. Electro pop liefhebbers deze Fractal Age is er eentje voor jullie!
Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971