Een samenwerkingsverband van twee artiesten. Nimh kenden we reeds. Onlangs bespraken we namelijk het album “Early Electronic Works: Caustic / Composite” van deze Italiaan en we noemden het iets voor liefhebbers van minimalistische dronescapes en dark ambient industrial sferen. Nimh is het project van Giuseppe Verticchio, een computerprogrammeur geboren in Rome in 1965. In 1994 begon hij elektronische muziek te maken. Veel van zijn vroege werk is enkel beschikbaar op gelimiteerde cd-r’s. Vanaf 2004 gaf Giuseppe Verticchio alias Nimh een reeks officiële cd’s en vinylplaten uit op allerhande labels. Daarbij wisselde hij solowerk af met diverse zijprojecten (Hall Of Mirrors, Twist Of Fate, We Promise To Betray, Maribor, LHAM…) en met samenwerkingsverbanden met andere artiesten. Zo werkte hij in het verleden al samen met grote namen als Rapoon/Robin Storey, Maurizio Bianchi/M.B., Mauthausen Orchestra/Pierpaolo Zoppo en Aube om de allerbekendste te noemen. En nu dus met het iets minder bekende (we hadden er eigenlijk nog nooit van gehoord) Fomalhaut.   

Fomalhaut is het project van de Poolse journalist en dark ambient muzikant Tomasz Borowski. Deze joint venture met Nimh geldt als zijn debuut. Zijn artiestennaam haalt hij uit de astronomie. Fomalhaut (alpha Piscis Austrini) is de helderste ster in het sterrenbeeld Zuidervis (Piscis Austrinus).

Samen maakte deze Pools-Italiaanse tandem met “From The Longest Winter” (7 tracks, 50 minuten) een enorm intrigerend dark ambient drone schijfje met inktzwarte en beklemmende klanken van begin tot einde. Zeven tracks staan erop, variërend in lengte van vijf tot acht minuten. Vreemd genoeg staan de tracktitels nergens op de uitgave vermeld. Nochtans hebben de tracks wel degelijk titels en je kan ze vinden op de Zoharum site en op Discogs. De tracks heten respectievelijk “Before The Night”, “Soil And Mud”, “The Unreachable Horizon”, “Under A Cutting Wind”, “The Longest Winter”, “Descent Of The Shadows” en “Last Day”.

Zo te horen wordt er zowel met keyboards als met (geloopte) gitaren gewerkt. Helemaal weg ben ik van “Soil And Mud” en van “The Unreachable Horizon”. Vanaf deze derde track duiken minimalistische keyboardmelodieën op doorheen de drones. Zo ook in “Under A Cutting Wind”, gevolgd door de titelcompositie die in dezelfde sferen vertoeft. In een track als “Descent Of The Shadows” duiken ook ritmische effecten op.  Eigenlijk luistert het ganse album weg als één lange, ijzige luistertrip. We kunnen hier heerlijk bij wegdromen en ons tegelijk verblijden dat we knus en warm binnen zitten.

Het album werd op cd uitgebracht in een gelimiteerde oplage van 250 exemplaren. Het is ook beschikbaar in een digitale versie. “From The Longest Winter” is de gedroomde soundscape voor deze lange winternachten.

https://zoharum.bandcamp.com/album/from-the-longest-winter

http://www.oltreilsuono.com/nimh