Recensie

Escupemetralla: Cold Grey Void Electrically Operated By Mantis-eyed Humans

Genre(s)


Dit elektronisch project uit Barcelona, Spanje, bestaat al sinds de jaren 80 en liet in de loop der tijden een aantal tapes en CDr’s op de mensheid los. Ook dit is weer een CDr, maar wel verpakt in een heel mooi en professioneel ogend digipak op het Novak label. Escupemetralla zijn het duo Muhammad & Muhammad.

Op de binnenpanelen van dit digipak staat een verhaal over Pink Floyd afgedrukt vol grappige absurde onzin waarbij je zou denken dat de mannen van Escupemetralla, in navolging van Syd Barrett, teveel aan de LSD hebben gezeten. We laten jullie meegenieten van één van de paragrafen van het surrealistische mini-traktaat:

‘The land of the five-eyed mantis, where Syd Barrett once was king, is now a strange and wondrous place. Roger Waters had five eyes and was thus a five-eyed mantis. His young light skinned buddy, David Gilmour, was a wood satyr, trying to escape the clutches of the five-eyed mantis. He was once a pizza deliverer in East Germany, and now a popular campaign poster is a modest Himself, holding a pizza box, with the slogan, "David will deliver".’

En ja, kijk eens naar de tracktitels en je ziet al dat ze boordevol verwijzingen zitten naar Pink Floyd, de ene al meer cryptisch dan de andere en het is een heel leuk spelletje om aan elke titel een Pink Floyd origineel te proberen koppelen, al slaag ik daar niet in bij elk van de 12 tracks.

“Cold Grey Void Electrically Operated By Mantis-eyed Humans” (12 tracks, 70 minuten) heet het album en de titel verwijst zogezegd naar een Pink Floyd project uit 1975 dat werd afgevoerd toen de leden te veel van elkaar vervreemd waren. Ook dit staat in de tekst op de binnenpanelen. Maar het is onzin, net als al de rest. Ik ben het voor de zekerheid gaan checken maar er is niets over terug te vinden.

De meest hilarische tracktitel is ongetwijfeld “Careful With Eugenics, Axel”, toch zeer duidelijk een parodie op “Careful With That Axe, Eugene”. “Several Specimens Of Ruminant Animals With Large Udders Chewing Grass In A Cambridge Meadow” parodieert dan weer overduidelijk de Pink Floyd track met de allerlangste songtitel uit hun catalogus: “Several Species Of Small Furry Animals Gathered Together In A Cave And Grooving With A Pict” (van “Ummagumma, 1969). “Atronadómina” verwijst zeker en vast naar “Astronomy Domine”, het nummer uit 1967 waarmee Pink Floyd de spacerock uitvonden. Verder verwijst “The Splashing Of The Kingfisher” ontegensprekelijk naar “Grantchester Meadows” (ook van “Ummagumma”, de woorden uit de titel maken deel uit van de lyrics van deze song) en “Quartering A Unicorn” naar “Flaming” (van het Pink Floyd debuut “The Piper At The Gates Of Dawn” uit 1967). Naast de  eenhoorn verwijst ook het steeds herhaalde ‘lying on an eiderdown’ in de lyrics naar deze song. De openingstrack “Ravens Are All Watching From A Painting By Dalí” bevat dan weer de volledige lyrics van “Cymbaline” (van de soundtrack van de film “More”, 1969) met onder meer ‘The ravens all are watching from a vantage point nearby’. “Eve's Insane Swan” verwijst volgens mij naar “If” (dit was een moeilijkere maar zowel ‘swan’ als ‘insane’ komen in de lyrics van “If” voor van het album “Atom Heart Mother” uit 1970). Maar naar welke Pink Floyd song (if any…) tracks al “1oTD”, “Operasi Koteka” of “The Most Boring Song I've Ever Heard Bar Two” verwijzen, dat weet ik niet direct te vinden.

De talrijke verwijzingen naar Pink Floyd zijn soms muzikaal, zoals de grappige geluidjes in “Several Specimens…” of hier en daar een loopje, een drumroll en zeker ook de zanglijn in "The Splashing Of The Kingfisher"), maar ze zitten ‘m in de eerste plaats in songtitels en lyrics. Al bij al klinkt het geheel wel behoorlijk trippy en experimenteel (zoals oude Pink Floyd) maar voor de rest eerder als experimentele electro-industrial dan als de psychedelic rock, spacerock, acid folk… van de vroege Pink Floyd.

Muzikaal heeft het wel iets van een project als Nurse With Wound eigenlijk. De zang is ook geen echte zang maar eerder een soort samples en spreekzang met zware effecten op. Mijn favoriete tracks zijn “Quartering A Unicorn” en “The Splashing Of The Kingfisher”.

Maar wat zijn dit nu eigenlijk? Covers kan je het moeilijk noemen en zelfs bewerkingen zijn het niet, daarvoor verschillen ze veel te hard van de originelen. Persiflages zou ik het ook niet direct noemen want die drijven de spot met het origineel. De talrijke verwijzingen verraden hier een diepgaande kennis en waardering van het oeuvre van Pink Floyd waarbij vooral hun voorliefde voor het oude werk van Pink Floyd opvalt (de Syd Barrett periode en net erna).

Uiteindelijk ga ik het een parodie of beter nog een hommage noemen en zo staat het ook gedrukt in het digipak: ‘this is a humble, unclassifiable and cryptic homage paid by the Architects of Fear to the Architects of Sound’. Globaal genomen heeft het wel iets van wat The Residents soms uitsteken met het werk van andere artiesten. Verder lezen we ook nog ‘This record may contain obsolete and degraded DNA samples of Rick, Nick, Syd, David and Roger.’ en ook ‘Plundered, re-composed, recorded and mixed by Muhammad and Muhammad at a hut by a would-be meadow close to a derelict monster power station, Sant Adrià de Besós (Barcelona), 2017-2022’.

Ik heb me kostelijk geamuseerd met dit schijfje en zou het aanraden aan de Pink Floyd fans uit de zwarte scene (en die zijn er genoeg, geloof me vrij) en aan liefhebbers van trippy, experimentele, krautrock-achtige electro-industrial zoals Nurse With Wound. Ik ben eigenlijk wel erg benieuwd naar wat Roger Waters hiervan vindt. Wie durft het hem gaan vragen?

https://escupemetralla.bandcamp.com

Delen op

Tags

Over Henk Vereecken

Henk Vereecken bekeerde zich op 14-jarige leeftijd tot het zwarte newwaverdom maar behield altijd een gezonde interesse in andere genres zoals punk, metal, folk, prog en de psychedelische rock van de sixties (en later). Verdere interesses zijn wetenschappen, politiek, geschiedenis, natuur, cultuur en subculturen. Na zijn studies biologie verruimde hij zijn blik vanuit de Antwerpse zwarte en alternatieve keten zoals Biokot, Limelight, Wommel en Bunker naar zwarte fuiven en concerten overal te lande. Vooral Waregem, Gent en Sint-Niklaas waren lang the places to be. Sinds 1999 is hij lid van Dark Entries. Hij heeft een bijzondere voorliefde voor geëngageerde muziek met een boodschap en onderzoekt vieze beestjes in een medisch labo. Hij is sinds 2012 ook de helft van het team van het radioprogramma The Horny Hour op de Antwerpse alternatieve zender Radio Centraal en heeft een verleden als dj op new wave, gothic en flowerpower fuiven.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.