Zo ongeveer anderhalf decennium in activiteit en nog steeds in volle opbouw zijnde hunner creativiteiten. Het is de levenswandel van ‘Der Klinke’, opgegroeid onder een Square Moon, Oostende en omstreken onder een West-Vlaamse Second Sun. Beginjaren die moesten bevestigen waar ze voor stonden: een antwoord bieden aan de kentering van inlandse cold- en darkwave.

Dat antwoord wisten ze door de jaren heen te verzilveren als een steeds verder groeiende band waarbij elk album een stuk verder ging en de schaal van erkenning zijn uitbreiding kende. Het was vooral door ‘The Doll’ dat Der Klinke zichzelf toevoegde aan de dansvloer van de Grote Waardering.

‘Decade’ was destijds de samenvatting van 10 jaren bestaan en vooral allesomvattende inventiviteit.  

Het lot onder ogen durven zien, vooruitgaan en de eigen toekomst omhelzen, dat is wat Der Klinke met hun zesde album ‘Facing Fate’ als doel had. Een album ook waarbij de persoonlijke besognes van frontman Chesko als tekstuele invulling gelden. Al kent opener ‘Dead Night March’ zijn inspiratie vooral in het gedicht ‘Recueillement’ uit ‘Les Fleurs du Mal’ van Charles Baudelaire. Donker en mysterieus als dichtkunst en geslaagde aanzet voor ‘Facing Fate’.

De vooruitgeschoven singles ‘The Shallow Shadow’ en ‘All The Right Wrongs’ wisten bij voorbaat al te bekoren, meer dan zomaar songs maar vooral de kunst van vakkundig componeren. Het was Filip Heylens van Wegsfeer die ‘All The Right Wrongs’ tot een hoger niveau wist te tillen.

Der Klinke slaagt er met ‘Facing Fate’ met verve in om de val van herhaling te vermijden. Waarbij elke song een andere dimensie weergeeft zonder het eigen DNA te verwaarlozen. Dansvloermateriaal dat ‘The Doll’ kan vergezellen met ‘Dance Of Liberty’. En dat gaat niet over het loslaten der mensheid na de ophokplicht van destijds maar eerder over je eigen zorgen te vergeten in het gezelschap van andere met piekharen en zwarte oliejassen uitgedoste medegenoten.

Sereniteit in ‘Closing In’, over het verliezen van een geliefde, met gastvocalen van Martin Bowes van Attrition, die tevens al enige tijd voor de mastering van de albums van Der Klinke zorgt. Niet enkel voor Bowes aangrijpend wegens het overlijden van zijn echtgenote maar voor iedereen die zulks heeft meegemaakt. 

Inspiratie kan en mag overal gevonden worden. Met medewerking van Pat Pattyn (destijds nog bandgenoot van Chesko bij The Bollock Brothers) ontstond ‘You’re Looking Good In An Elevator’ eerder spontaan en op ludieke wijze. Als afgewerkt geheel is het een song die volledig beantwoordt aan de normen die Der Klinke zichzelf heeft opgedrongen en na 1 beluistering nog wel even blijft nazinderen.

Met ‘Absolutely Nothing’ rekent Chesko af met eigen demonen, in eerste instantie gecomponeerd voor zijn zijproject ‘Story Off’, maar door de wisselingen in het nummer op zich dan toch iets voor Der Klinke geworden. Een muzikaal sfeerbeeld met de thematiek van de dementie, iets waaraan de moeder van Chesko al geruime tijd lijdt. Een verwerkingsproces waarbij emoties en persoonsveranderingen de bitterheid van het menselijk bestaan illustreren.

Afsluiter ‘Facing Fate’ toont met zijn meer dan 7 minuten durend geheel een beklijvende song die nergens verveelt en andermaal de vakkundigheid van een band als Der Klinke bevestigt.

Een extraatje op de CD-versie is ‘Who To Deny’ in de John Wolf Remix, hetgeen op de vinylversie niet te vinden is. Niet dat echt nodig is, het is terug te vinden als b-zijde van de single 'Who To Deny'.

Met 'Facing Fate' als album toont Der Klinke zijn ware aard, deze van straffe songs die dansbaar mogen zijn maar net zo goed ingrijpend met een sfeerbeeld van hardvochtig sentiment.

Bandcamp

Facebook