Recensie

Cøldstar: Cosmic Dust

Genre(s)


Martin Baumann en Michael Freund zijn samen Cøldstar, een muzikaal project waarbij hun liefde voor sci-fi en de onmetelijkheid van het universum wordt omgezet in een soortement donkere synthwave / electropop die met de hulp van vintage en ‘eighties’ apparatuur in elkaar wordt geknutseld. Het resultaat verzamelen ze, na enige singels en compilatiebijdragen, op hun debuut “Cosmic Dust”, een album dat zich inderdaad laat beluisteren als een soort ‘back to the future’ retrotrip en onderweg als het ware een genre als electropop heruitvindt en herdefinieert.

De collisie met een meer eigentijds (naar label dan toch) genre als synthwave zorgt dan ook voor een impact. De mogelijkheden en het mysterie van het universum zijn oneindig en dat probeert deze Cøldstar ook in zijn muziek te verpakken. De sfeer is donkerrood, met een romantische hunker naar een gewichtloos zweven in dit geheimzinnige universum. De teksten zijn eerder beschrijvingen van een astraal reiziger op zoek naar zijn (eind)bestemming. Dat resulteert in de zachte ietwat weemoedige toets van bijvoorbeeld “When Night Falls” of  “Tumbling” (zie clip) dat al veel meer als eigentijdse electropop klinkt en waar de synths zowat het effect genereren van sterrenstof.

Her en der worden de nummers ook aangekleed met zo van die retro robotische stemmetjes zoals in de sci-fi reeksen van de jaren 70, het moet die ‘feel’ van dat ‘back to the future’ idee nog wat versterken en naast de zin voor melodie de ‘soundscape’ of was het ‘spacescape’ (neen geen cake) nog ietwat aanscherpen. Bij mij resulteert het eerder in een ietwat dromerig gevoel, ik kan het ook niet nalaten aan de originele ‘Battle Star Galactica” te denken of 'Buck Rogers', ja ik ben al oud, series die bij de prepuber die ik toen was toch ook wel enige fascinatie wisten op te wekken.

Al bij al vormen de  10 nummers van deze “Cosmic Dust” een leuke uitstap als je er even de schaars beschikbare tijd voor neemt. Electropop die met, mede door de densiteit en ijle sci-fi synthlagen, een synthwave knipoog best wel vlot verteert en amuseert. Electropop fans, dit is er eentje voor jullie, luister maar een keer naar “I See A Light”, “Last Dance” of  het mooi verhalende “Time Machine”!

Cøldstar

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.