The Cure meet The Chameleons. De zang doet wat denken aan Robert Smith terwijl de gitaarsound dan weer meer in de richting gaat van het groepje van Mark Burgess met ook meer noiserock getinte escapades waarbij een band als Sonic Youth voorzichtig om het hoekje komt loeren. Ook de shoegaze van bands als Slowdive en Ride is soms niet ver weg en ik denk bij het beluisteren van dit schijfje ook wel eens aan The Sound, de band rond de betreurde, tragische figuur van Adrian Borland. 

Carpet Waves zijn een vierkoppige band uit Düsseldorf en ze stellen ons met “Inner Weapons” (5 songs, 22 minuten speelduur) hun tweede EP voor, de opvolger van  “Darkness And Bright Thoughts” (2020). De band zoekt blijkbaar aansluiting bij de new wave en postpunk scene zonder echter hun connectie met de alternatieve en indierock scene te verloochenen en zo kunnen we ook een link leggen met talrijke neopostpunk bands.

We krijgen vier mooie, vlotte, melancholische en dromerige (neo)postpunksongs te horen: “Biography”, “Narrow Dream Factory”, “Shadows” en “Aura” in lengte variërend van 3,5 tot een kleine 5 minuten, plus de langere slotsong “Void Wilderness” (7 minuten). Voor “Biography”, “Narrow Dream Factory” en “Aura” maakten ze ook een mooi videoclipje (zie hieronder).

Op hun nieuwe EP beschrijven Carpet Waves gevoelens van verscheuring, conflicten met de buitenwereld en het innere zelf, evenals de nood om op een gegeven moment alles uit te schreeuwen om eindelijk een eigen plek te vinden in tijd en ruimte. Zanger Benny zingt over zijn frustratie met de buitenwereld en met medemensen: ‘Set yourself in panic’ en ‘It’s hard to sing a song when it hurts’ klinkt het in openingssong “Biography”. Enorm veel frustratie en wanhoop ook in de tweede song “Narrow Dream Factory”: ‘But I still need contacts / Even if I  never use them’, klinkt het hartverscheurend.  

“Shadows” en “Aura” hebben de meest dromerige lyrics en “Aura” een al even dromerige videoclip. Het was de eerste song die de band schreef in het repetitielokaal na een half jaar lockdownpauze. “Aura” blijkt een vermomde love song te zijn: ‘You’re far from my eyes / But close to my heart’ en “Shadows” zit ook weer vol wanhoop over een moeilijke relatie ‘We said we would love each other / in the darkest hour / I confess to ruin myself with drunken letters’ en stelt zich na een dronken nacht vragen bij de realiteit: wat was echt, wat was intoxicatie en wat was droom?

Slottrack “Void Wilderness” is met zijn bijna zeven minuten de langste track, bevat lange instrumentale passages en het wanhopige refrein ‘Are you looking fors some bliss / In such a void wilderness’.

“Inner Weapons” van Carpet Waves werd een heel interessant EP’tje voor fans van muziek die zich op het kruispunt bevindt van alternatieve rock en regelrechte (neo)postpunk. .

https://www.facebook.com/carpetwaves

https://carpetwaves.bandcamp.com