Genre(s)
Dit is een reeds langlopend project van de Franse componist Christian Renou, opererend tussen de grenzen van musique concrète, geluidscollage en industrial noise. Sinds halverwege de jaren tachtig verschenen er van Brume allerhande tapes. Zijn laatste muzikale wapenfeit op EE Tapes dateert uit 2019: de vinyl LP “The Rusty Seeds”. “La Violence Du Néant”, het nieuwe Brume album dat EE Tapes ons toestuurde, werd gemaakt en voltooid in de periode 2020-2022 en het lijkt wel een tweelingrelease van “The Rusty Seeds” met gelijkaardig artwork en design.
“La Violence Du Néant” bevat één ultralange 69 minuten durende soundscape. Deze begint erg ambient met minimale keyboardtonen, geruis en een meisjesachtige zangstem. Het evolueert tot een experimentele compositie ergens tussen ambient industrial, soundtrack en musique concrète.
Verder duiken er geregeld allerhande stemsamples op van gebabbel, gesprekken (we verstaan stukken Frans), gefluister, gelach, gezang, vaak op een achtergrond van langgerekte, ambiente keyboardtonen. Ook allerlei weirde geluiden duiken op, geruis en geratel en industrieel aandoende geluiden als van machines, motoren of metaal op metaal. Soms zitten er ritmische industrial getinte stukken in, dan evolueert het naar een soort synthesizerambient en weer terug. Percussieve stukken inclusief stukken donderende metaalpercussie, ambiente stukken met (zij het minimale) keyboardmelodieën, droney stukken, industrial noise met schrille geluiden, voice manipulations, field recordings, vrouwenstemmen, mannenstemmen… we krijgen het allemaal.
Het meest intrigerende stuk is misschien wel de passage met langgerekte orgeltonen die een minimale melodie vormen en dat in combinatie met een soort ritmisch gepiep en gekriep en een soort griezelig, vervormd gebrul. Ook de sfeer verandert constant van rustgevend en relaxerend naar dramatisch naar donker dreigend en eng en spookachtig en weer terug.
Christian Renou maakte voor deze release gebruik van (zo lezen we op het binnenpaneel van het kartonnen cd-hoesje) ‘electronics, tape (reel to reel, cassette), bunker acoustic (field recording), DIY wind instruments percussion & metal percussion, electronic toys, voice, 3 string guitar, etc…’. Vooral die ‘bunker acoustic’ en die ‘electronic toys’ intrigeren me wel.
Op hetzelfde binnenpaneel boven een foto van een jongetje met een verzameling speelgoedraketten, staat een bekend citaat, toegeschreven aan Joseph Goebbels, rijksminister van Volksvoorlichting en Propaganda van het nazi-regime: ‘when a lie is told once it has little chance of taking but when it’s repeated a thousand times then it becomes reality’. Een erg cynisch citaat is het dat aan actualiteitswaarde spijtig genoeg nog niets heeft ingeboet.
Nee, easy listening is dit elektroakoestische opus niet echt maar het is wel een boeiende geluidscollage voor wie wat moeite wil doen, een uurtje tijd heeft en openstaat voor avantgardistische geluidsexperimenten in het muzikaal bereik van pakweg Pierre Henry tot SPK.