De Bene Gesserit kent u misschien als de sektarische orde uit de Dune films, maar voor die films (de eerste Dune verscheen in 1984) was er al dit project, BeNe GeSSeRiT van Alain Neffe en zijn echtgenote Nadine Bal. Alain Neffe is een cultfiguur, uit de premature minimal wave scene en het cassettecircuit van de jaren 80 met tal van projecten op zijn naam. Hij was tevens de man achter het Insane Music label, wat de titel van deze live cd verklaart.  Eén van die projecten en wellicht één van de meer bekende was deze BeNe GeSSeRiT, een project dat door kenners als één van de pioniers van het minimal wave genre wordt aanzien.

Het siert het Je M’en Fish label dat ze ook bij hen dit eigenzinnige project een kans geven, want hiermee wordt enkel een niche markt bediend en weet je vooraf dat je geen ‘gouden plaat’ omzet zult draaien. Op deze live cd worden maar liefst 21 nummers verzameld, die tot op heden in de archieven van Alain Neffe waren blijven steken en wordt ons zijn geesteskind BeNe GeSSeRiT, “Mickey  Please” is mogelijks hun meest bekende nummer maar hier niet aanwezig,  in al zijn gedaantes gepresenteerd.  

Minimal wave,  jazeker,  maar ook stukken die veel experimenteler zijn, of zijn beïnvloed door oosterse klanken of een meer stijlvrije benadering kennen.  Meer experiment dan song soms, ook dat was BeNe GeSSeRit. Het album open met het wijzer getik van de klankimprovisatie “Each And Every Day”, waarbij de wekker ons dagelijks voorbereid op een nieuwe dag en dus ook op deze “Insanely Live”, het wassende water spoelt onze slaap weg ...  Elk nummer apart toelichten zou me te verleiden maar in een opwelling van hoogheidswaanzin probeerde ik alvast de hier gepresenteerde live versies in een aantal categorieën in te delen die vaak ietwat flou zijn en soms in meerdere nummers door elkaar lopen, want BeNe GeSSeRiT was met multi-instrumentalist Alain Neffe vooral ook een oefening in experiment.

Er is dus inderdaad een flinke portie wat ik voor het gemak als minimal wave wil omschrijven: “Tonight” (dat als het ware uitloopt in een scheldtirade), “Rock Yoko” (waarbij ik denk, hier moet Karen Finley goed naar hebben geluisterd), het meer experimentele en oosters aandoende “Snake Un Jour, Snake Toujours” of “Step By Step” (met een Suicide echo),  “Orchestral Story”  of nog het “Nobody Can Know” dat synthwave in de genen draagt lang voor er van deze term ook maar sprake was.

Een nummer als “Alles Ist” maakt de link met de meer experimentele kant van BeNe GeSSerit. Zo zijn er hondsdolle apen in “Crazy Monkees” of de light versie van Diamanda Gallas in “Les Flammes De L’ Enfer”, de Edith Piaf ode van “Massacre A l’Accordéon” maar het kan ook meer oosters geïnspireerd in “Something Exotic” tot zelfs ietwat esoterisch en meer dromerig in “Erg Habbania” of “Guilty (Les Plus Cruels Des Dieux).  

De waanzin klopt op de deur in “White Men” terwijl achter “Rats” zowaar een popparel verstopt zit. U moet het willen horen natuurlijk. En er valt nog wel heel wat meer te ontdekken. Om u maar te zeggen, BeNe GeSSeRiT was apart en bijzonder en permanent op zoek naar de kracht van geluid, met of zonder melodie,  eigenzinnig en terend op een 'do it yourself' mentaliteit zonder compromissen. Veel meer experimenteel dan minimal wave. Bijzondere en unieke release op het  mooie Je M’en Fish, die zijn weg zal vinden, wereldwijd want BeNe GeSSeRiT heeft een cultnaam en dat is niet zo verwonderlijk als je deze “Insanely Live - A Collection of Unreleased Live Tracks” hoort.  

 

BeNe GeSSeriT (facebook)