Recensie

Baltes And Zäyn: Bleu Sunset

  • Besproken op

    03 november 2022
  • Label

  • Release datum

    11 november 2022
  • Beoordeling

    7/10

Genre(s)


Apart dit. Pas na een vijftal luisterbeurten slaag ik er in iets zinnigs (u mag dat natuurlijk altijd ontkrachten) over deze release te schrijven. Samenvattend is dit een onheilspellend sci-fi hybride electro pop sprookje waarvan de inhoud ontleend is aan Japanse manga en anime bekeken door een westerse soms cynische dan weer dystopische bril. Het is dan ook meer een visie, een toekomstvisie die niet vies is van satire en zwarte humor. In die zin doet dit album mij ook ietwat retro aan. Een beetje zoals oude Hammer films die de horror ietwat knullig verpakten maar desondanks, niet in het minst door schaamteloze overdrijving, toch hun punt wisten te maken.

Vooral de eindnoot “The Lights Of Castle Frankenstein” doet dit gevoel alle eer aan. Fantomen, griezels en monsters passeren vlotjes de revue maar dan in een manga sci-fi jasje. De toekomst is immers het universum, niet onze niet van de teloorgang gespaarde moeder aarde. Baltes And Zäyn is het project van Steve Baltes (Keulen) en Lucian Zäyn (Manilla) die aardse grenzen weten te overstijgen in hun gemeenschappelijke liefde. Een liefde die zich vertaalt in deze “Bleu Sunset”. Op Mars is het zonlicht immers blauw. En dit album lijkt me een caleidoscoop vanop de rode planeet geschreven. Een soortement soundtrack bij de laatste stuiptrekkingen van de planeet en aarde.

Dat één en ander zich dan muzikaal vertaalt in haast aandoenlijke, zeer verhalende electro pop is in zekere zin verrassend maar ook weer niet. Want er is geen eindpunt, eerder een soort transcendent (zo klinkt de muziek ook) verder leven in een toekomende tijd. Het hart van dit album wordt gevormd door de nummers “Orithya Bleu Shines Along The Diamond Frontier”, “Wonder Woman Dee”, “Christina And Her EternityOf Firsts” en “Ruby Interripted”. Deze nummers zijn als het ware het ontpoppen van de oude rups (aarde en menselijke vorm) tot een mooie en dartele vlinder (die ik vertaal als een soort transcendente staat of toestand).

Niet dat dit album religieus of predikend wil zijn, maar zoals ik al eerder schreef veel meer een sprookje en uit sprookjes vallen lessen te leren. Om u kennis te laten maken met dit duo onderstaand de clip van het al eerder als single verschenen “Apocalyptech”. Nooit gedacht de apocalypse zo zeemzoet kon / zou zijn. Bijzonder en apart album dat allicht liefhebbers van anime, sci-fi en manga zal kunnen bekoren en nog meer als deze ingehouden wild worden van transcendente electro pop.

Baltes And Zäyn  (facebook)

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.