Goede morgen deze morgen moet muzikale veelvraat Alexander Leonard Donat gedacht hebben toen hij de nummertjes voor deze “Chronic Quicksand Depression Morning” uit zijn muzikale brein schudde. Assassun is niet het enige kind van deze bezige bij: er is ook nog Vlimmer (dark wave, post punk), Fir Cone Children (dreampunk), Distance Dealer (synth wave, post punk), Infravoids (ambient, drone), Leonard Donat (neo klassiek, ambient) en indie rock met Leonard Donat. Ik weet niet eens of ik daarmee alle actuele projecten van deze meneer heb opgesomd. En of al die projecten nog niet genoeg zijn runt Alexander ook nog eens het eigen Blackjack Illuminist label. Ik durf het indrukwekkend vinden.
Ook voor deze nieuwe Assassun werden kosten nog moeite gespaard, een manueel vorm gegeven digipak inclusief 6 fotoafdrukken. En de muziek? Wel deze Assassun is het meer goth / ebm aandoend project zonder evenwel in stereotiepen van één van deze twee genres te vallen of te vervallen. De composities zijn bevreemdend en eigenzinnig maar ademen de energie en de goesting zoals ik die meende te herkennen bij aanvang van de prille jaren 90 en die mij ook meteen goesting deed krijgen om me in de scene te engageren. En niet als een ééndagsvlieg.
De muziek is poppy en agressief tegelijktertijd. Donker en toch bruisend van energie en vooral niet echt voorspelbaar. Wave goth in “The Ivories And I”, “Fear Doubled” en “At Gunpoint”, ebm pop aanzetten in “Shapeshifters”, “Amniotic Concrete” en “Unfold On My Chest” (zie clip), gotische dreiging in “Torpescene”, “Joie De Vivre” klinkt als Belgische jaren 80 electro wave terwijl “Sung Loating” dan weer minimal synth op een gothic torment loslaat. Ik kan nog wel even door want Assassun is niet gierig, we krijgen immers 11 nummers waarvan de laatste “Down On Me” het kille gotisch bombast nog eens opentrekt op een onderstroom van minimale synth escapades. Openen doen we met “Excavate” dat u en ik met jaren 80 electro wave pop flair de dansvloer opgooit.
U leest het, een wel zeer apart en eigenzinnig schijfje dat door liefhebbers van goth, wave, electro en aanverwanten zal worden gesmaakt. Zout en peper hoeft u wat mij betreft niet meer toe te voegen. Maar na het lezen luistert u beter vooral zelf.
Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971