Akalotz draait al mee sedert 2007, al zal de groep pas goed uit de startblokken schieten als Nico Klenner Thorsten Haury deze komt versterken en als duo het debuut “Shift To Evil” (2014, Electro Arc) uit het repetitiehok loslaat.  De 'sound' is overduidelijk schatplichtig aan ebm, ook zo op de opvolger die in 2017 bij Electro Agression Records verscheen, “Confront”.  Ondertussen zijn we 7 jaar verder en nu duikt Akalotz op bij Scanner (Dark Dimenions labelgroep), waar ze hun nieuw geluid, zelf gedoopt tot dark body music, mits het album “Angry Body Machine” de wereld ingooien.  Tot hier de geschiedenis, het nieuwe album nu.

“Angry Body Machine” kent duidelijk een ebm ruggengraat maar grijpt ook terug naar structuren, arrangementen en geluiden die uit die typische Duitse dark electro wave komen zoals die vooral in de jaren 90 opgang maakte. Lees: donker en met overduidelijk gotisch aandoende invloeden die door de gespierde electro worden gebreid met grove dan weer subtiele naalden. In die zin leunt de totaal 'sound' allicht meer aan bij dat soort dark electro dan bij het ebm geluid, al zeker voor ebm puristen.

Het label dark body music past dan ook wonderwel bij deze release die en passant ook nog één en ander aankruidt met structuren en opbouw die ook aan de Canadese school lijkt ontleent. Ik denk aan “Savage” of het meer krachtige “Mind Control” bijvoorbeeld, maar evenzeer uitpakt met gespierde, eerdere monotone Teutoonse electro als in het titelnummer, ebm die qua tempo is teruggeschroefd tot een meer bombastisch geluid of gewoon moderner klinkt dan die jaren 90 waar ik eerder naar verwees. Het ietwat verslavende “Active” is hier een mooi voorbeeld. Repetitieve electro smog zoiets.  Terwijl “Contra” dan weer poppy arrangementen kent.

U merkt het, voldoende afwisseling maar toch brengt Akalotz ook een coherent geluid dat de (dark) electro / ebm liefhebber ongetwijfeld aan zal spreken. Dertien nummers krijgt u, dat is behoorlijk gul als we vergelijken met heel wat andere nieuwe releases van de laatste maanden, goed voor bijna 50 minuten electro, van naar Front 242 knipogende actuele electro / ebm in “Count To Crash" tot meer sferische, evenwel dreigende stukken als “Enemy Minds” of het dwepende “Off Beat”.  

Een electro release in de geest van de gouden dagen, dreigend, donker en dansbaar en toch voldoende afwisselend en knap in elkaar gezet. Electro liefhebbers waar wacht u nog op? Gezien de release (voorlopig) niet met een clip wordt ondersteund kan u onderstaand zelf kennismaken via de bandcamp jukebox!

Akalotz (facebook)