Recensie

A Cloud Of Ravens: Lost Hymns

Genre(s)


A Cloud Of Ravens is al langer dan vandaag een insider tip bij zij die liefhebberen in dark wave en gothic met een glam attitude. Doch het Amerikaanse (Brooklyn) duo slaagde er nog niet in het Europese vasteland weergaloos te charmeren. De labeldeal met  Nexilis Music moet daar verandering in brengen en die start alvast veelbelovend want meteen heeft de groep een toer met labelgenoten Then Comes Silence te pakken die hun op 6 en 7 mei naar Luik brengt (Le Garage Creative Music) en op 12 mei naar het fetish cafe in Antwerpen!

Hun eerste wapenfeit voor Europa is het album “Lost Hymns” en daar moet ik het hier even over hebben.  “Los Hymns” bevat nummers die reeds in 2021 werden geschreven en die stabiliteit en een bijtgrage reputatie zoeken tussen dark wave, glam en gothic rock. De opener “Requiem For The Sun” is meteen exemplarisch en geeft en passant nog eens mee dat melodie en een zekere commerciële feel evenzeer tot het wapenarsenaal van  A Cloud Of Ravens behoort.  

Dat ze de hort op gaan met Then Comes Silence mag dan ook geen verwondering wekken want muzikaal sluiten de twee bands perfect bij en op elkaar aan. “In Winter’s Arms” is een beetje Billy Idol met puntschoenen, “The Blackest Mantra” is  een gothic rock hymne waarin de ‘rock’ niet in het moeras wordt geduwd maar zeer zwierig met de gitaren gooit. “Parable” wordt een beetje verrassend als singel uitgespeeld, verrassend omdat het naar mijn subjectieve beleving niet de grootste uitsmijter is van het album en wat aan schurkt bij de meer commerciële glam rock in een goth verpakking. Nu, wellicht daarom dus clip gerechtigd maar laat u vooral niet aan de commerciële sound vangen, al  is die er bij A Cloud Of Ravens altijd, hier is ie wel echt (te) uitgesproken.

“Nature Of Artifice” steekt zijn elektronische ruggengraat niet weg maar weet de poppy basis te verdoezelen onder een prettig aangestuurd gothic sfeertje. “When We Go Cold”  is een ballad in A Cloud Of Ravens stijl, terwijl het met een lange aanzet bedeelde “Rite And Ritual” evengoed van hun toergezellen had kunnen komen. Met “Tower Down”  en  “Obsedian Walz” worden nog een keer alle registers opgengetrokken die mooi illustreren waar ik deze review mee begon.

A Cloud Of Ravens zijn geen gothic rock band, het is ook geen dark wave band en al evenmin pure post punk. A Cloud Of Ravens zit daar met een vrij commercieel geluid en aan glam rock schatplichtige sfeer middenin. In die zin zijn ze relatief uniek, de raven zijn wijs maar zoekend. Check ze uit, ook live want dat kan zeer binnenkort dus in Luik en Antwerpen!

A Cloud Of Ravens (facebook)

Delen op

Tags

Over Kurt Ingels

Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.