Het is weer die tijd van het jaar. Lijstjestijd. Neen geen voornemens, dat zou complete waaghalzerij zijn en met ouder worden lijkt dat steeds minder aan de orde, maar wel welke 10 plaatjes wisten mij in 2022 het meest te bekoren. Muziek was ook weer in 2022 een baken in de duisternis, een jaar hobbelend van crisis naar crisis edoch geen beter medium dan muziek om u aan te verwarmen. Zoals elk jaar hoor ik nu ook weerom te zeggen dat het geen makkelijke oefening was en dat is het ook niet, nooit, ook nu niet, want wat ik kon beluisteren is maar een fractie van een jaarlijkse niet te overziene berg releases, zelfs in onze geliefkoosde genres. Toch wil ik u mijn albums van 2022 meegeven, vanuit wat mijn oor kon en mocht vangen (en neen behalve nieuws en duiding luister ik geen radio, ik zou wel gek zijn), zodat u op zijn minst toch iets zinnigs kunt doen met de centen die u ongetwijfeld door tantes en nonkels, opa’s en oma’s in de handen zullen worden gestopt met de eindejaarsdagen. Al is het tegenwoordig ook zo dat je vaak zelf al diep in de buidel mag tasten om de kroost te plezieren en waarom dan niet eens met een album om de aan keuzestress lijdende jeugd muzikaal op het juiste pad te zetten? Opvoeding is immers een ruim begrip en begint vooral met goede smaak. Vandaar. Gezien ons massale archief nog altijd geen upload kent (ik ga de technische problemen niet uit de doeken maar er wordt nog altijd aan gewerkt) kan er helaas, als de review niet op deze site is verschenen, niet worden door geklikt naar deze review. Hier gaan we, fasten your seatbelts, de must have’s van 2022, althans naar mijn nog altijd even bescheiden maar pertinente mening!
Suicide Commando “Industrial Underground”
Voor zij die enkel vertrouwd zijn met het meer recente geluid van deze Belgische Suicide Commando zal deze “Industrial Underground” allicht een shockeffect teweegbrengen. Zij die evenwel de eerste officiële albums, “Critical Stage” (1994) en “Stored Images” (1995) een warm hart toedragen, zal het geluid van deze “Industrial Underground” minder bevreemdend overkomen. Immers, deze “Industrial Underground” is niets meer dan de eerste tape (“Suicide Commando” - 1988) ooit van dit Belgische fenomeen dat door Walhalla Records strikt gelimiteerd aan het vinyl wordt toevertrouwd. Strak plan.
Uit Polen, wel een zeer beloftevolle band, die pas dit jaar in het oor sprong bij Dark Entries. “Calculations” moet u zeker beluisterd hebben. Vette knipogen naar de jaren 80, ik vergelijk het graag met een naakte versie van X-Mal Deutschland. Kennismaken is verplicht wat mij betreft en u krijgt met de link hieronder een herkansing.
“In Space” is, zoals de titel verraadt, het meest zweverige nummer van dit 11 nummers tellende album dat met het uptempo “T.R.T” een dansbaar punt zet achter een klein uurtje donkere electro zoals we dat al veel te lang niet meer hebben gehoord. Meer Echo West op de festivals en fuiven graag, en stop die techno daar waar de zon niet schijnt. Dank u.
Plots is daar 15 jaar nu hun laatste album, opnieuw Götterdämmerung met een nagelnieuw album, “Intensity Zone”. Tegenwoordig is Berlijn de thuishaven, maar de gewijzigde locatie noch de afgelopen 15 jaar veranderden nauwelijks iets aan het geluid van deze Götterdämmerung. Daar ben ik alleen maar blij om. Het album rockt als vanouds onder een dikke laag mist door 'la condition humaine', terend op een gothic rock en post punk erfenis die nooit onder stoelen of banken wordt gestoken.
06. Diavol Strâin “Elegia del Olvido / Elegia del Horror”
Toegegeven, eigenlijk officieel eind 2021 verschenen, maar door de covid vertragingen in de perserijen pas diep in 2022 binnengekomen en een album dat meer dan uw aandacht verdiend. Vandaar in het lijstje voor 2022! Nu, eens de naald zich in de groeven van deze schijf boort kan je ook niet veel anders meer, deze “Elegia Del Olvido / Elegia Del Horror” houdt je in een wurggreep. Ligt de toekomst van de dark wave en goth scene in Zuid-Amerika? Diavol Strâin doet een goede poging. Laat maar komen die crisis, hier is de muziek! Dark Entries tip!
Ik weet het een verzamelaar, niet echt een album maar te goed om zomaar te laten liggen en niet in de dit lijstje op te nemen. En er was ooit een tijd dat je ook van verzamelaars jaarlijks moeiteloos een top 10 kon samenstellen maar die tijd lijkt ver heen. Nog een argument om het pareltje dan maar hier op te nemen! Een wel zeer aangename compilatie deze “Anthologies 3” die je om diverse redenen in jouw collectie moet hebben, niet digitaal enkel op gelimiteerd vinyl, puike nummers, gevarieerd, rijkelijk Belgisch en nu al cult. Dark Entries tip!
04. Ordo Rosarius Equilibio Nihilist Notes (and the perpetual quest 4 meaning in nothing)
Een inkijk in het grote niets (nihilisme) kan verrijkend zijn, zei Friedrich Nietzsche tussen pot en pint. ‘To live is to suffer, to survive is to find some meaning in the suffering’. Precies dat biedt ORE, keer op keer, zonder haat maar met een soortement berustende overgave.
De link zit helaas nog verstopt in onze nog op te laden database vandaar een link naar de bandcamp jukebox van dit album!
"Lip Led Sream” is meer dan verdienstelijk, een compact en eerlijk werkstuk met een handvol heerlijke synth wave songs. Voor liefhebbers van dit genre is er dus geen ontkomen aan deze nieuwe Incirrina.
De missie van deze October Burns Black is meer dan geslaagd, met een gerust geweten mogen ze stellen: gothic rock undead. En daar ben ik alleen maar blij om. Tien gothic rock songs waarvan geen enkele teleurstelt. Verplichte kost voor alle gothic rock fans!
Op deze “Life Got Claws” prijkt geen enkel slecht nummer, integendeel. Dit sterke album moet gewoon in elke zichzelf respecterende (dark) wave / post punk collectie steken. Dark Entries tip en absolute aanrader!
Mag ik ook nog even uw aandacht voor de beste ep van 2022? Neen? Ik doe het lekker toch. Dit is een cult hebbeding.
Een pareltje dit. Tenminste als u mag afgaan op de (maar) 4 nummers die de debuut ep van het Nieuw-Zeelandse Social Union kent. Ergens tussen poppy aandoende synth wave en minimale post punk scheppen het duo Vanilla Marti (geschoold in de podiumkunsten als u het allemaal wil weten) en Luke Penrose vier onweerstaanbare nummertjes die in zich het beste verenigen van de alternatieve jaren 80, spitsvondig, weemoedig, dansbaar, eenvoudig en dus onweerstaanbaar.
De Belgische albumschijf van 2022: A Slice Of Life “Tabula Rasa”
Samenvattend, “Tabula Rase” leeft, kent één gezicht (A Slice OF Life) met vele authentieke grimassen die het volle wasdom van dit album mooi in de zwarte verf zetten. Ga ze vooral live zien en koop dit album om uzelf aan te verwarmen. Veel goedkoper dan uw energiefactuur.
Kurt Ingels, alias dj Kurt Darkdweller, is geen ééndagsvlieg. Oudstrijder in de scene en bij Dark Entries. Stortte zich, lang geleden, tijdens hogere studies in een lagere, duistere orde. Als new wave tiener opgegroeid maakte hij als twen Gent onveilig en ging er aan de slag met eigen fuiven (Weltschmerz Nacht), startte een dj carrière, schreef op een blauwe maandag het boek ‘de dag dat het zonlicht niet meer scheen, wave in België’, werd eeuwen geleden ingelijfd bij het papieren Dark Entries, zette mee het Belgian Independent Music festival op poten en weigert steevast ouder te worden. Trouwe soldaat, gepassioneerd door muziek en dan vooral die van de donkere soort. Op passie staat geen leeftijd.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971
