Enzo Kreft, dat is de man die al sinds de jaren 80 minimal synthmuziek maakt en ons sinds 2016 met de regelmaat van de klok nieuwe platen voorstelt. Niet zomaar platen, maar conceptplaten over belangrijke maatschappelijke onderwerpen. Zijn vorige plaat ging bijvoorbeeld over de coronapandemie, die ervoor ging over de controlemechanismen op het individu die in een steeds meer digitale maatschappij talrijker worden. Daarvoor behandelde hij milieuproblemen en autoritaire regimes.
Welk onderwerp zal Kreft dan in zijn volgende plaat bespreken? Wel, een onderwerp dat deels voortbouwt op alle vorige platen, die vaak de dystopische aspecten van de huidige maatschappij behandelen: de nucleaire dreiging. Niet van de lucht, nu Poetin verschillende keren gedreigd heeft nucleaire wapens in te zetten in zijn 'speciale operatie' in Oekraïne, en ook Noord-Korea weer duchtig raketten in het rond schiet. De volgende plaat zal dan ook 'Shelter' heten. In juni mochten we al kennismaken met het nummer 'Duck and Cover', een verwijzing naar een Amerikaans tekenfilmpje dat gebruikt werd om kinderen te waarschuwen voor een nucleaire aanval.
Het tweede nummer krijgen we nu voorschoteld: 'There Is No Tomorrow'. Het nummer baadt in een koude oorlogsfeer, een sfeer die helaas sinds een paar maanden weer volop actueel is. Zoals gewoonlijk heeft Enzo Kreft een mooie clip gemaakt voor zijn nummer, en dat kunt u hieronder bekijken. Wie het nummer wil downloaden, kan dat doen op de bandcamp-pagina van Enzo Kreft.
Xavier Kruth bekeerde zich al op jonge leeftijd tot het gothicdom. Toen hij begon te puberen, moest hij lang zagen om een zwarte broek te mogen hebben. Toen hij tegenover zijn moeder argumenteerde dat hij gewoon om een zwarte broek vroeg, niet om zijn haar omhoog te doen in alle richtingen, repliceerde ze dat als hij nu een zwarte broek zou krijgen, hij daarna toch zijn haar torenhoog omhoog zou doen. Xavier was versteld over de telepathische vermogens van zijn moeder. Hij leerde destijds ook gitaar spelen, en sinds 2006 speelt hij in donkere kroegen met zijn melancholische kleinkunstliedjes in verschillende talen. In 2011 vervoegde Xavier het team van Dark Entries. In Dark Entries las hij ook dat The Marchesa Casati (gothic rock) een gitarist zocht, en zo kon hij een paar keer met de groep optreden. Later speelde hij bij Kinderen van Moeder Aarde (sjamanische folk) en werkte samen met Gert (kleinpunk). En het belangrijkste van al: in 2020 bracht hij samen met Dark Entries-collega Gerry Croon de plaat ‘Puin van dromen’ uit onder de naam Winterstille.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971