Opgericht in 1979 behoorde Blancmange, de naam zou een merknaam van gelatinepudding zijn, tot dezelfde new romantics lichting die tijdens de naweeën van de punk ontstond, waar onder meer ook namen als Depeche Mode en Soft Cell hun thuis zouden vinden. Voor Blancmange begon het allemaal echt in 1982 bij de uitgave van “Happy Families” waarvan “Living On The Ceiling” dé uitsmijter werd die Blancmange internationale bekendheid gaf. De muziek was electro pop, soms commercieel zeemzoeterig maar evenzeer af en toe met de nodige weerhaakjes en oosterse invloeden. Nadien volgden nog hits als “Blind Vision”, “Game Above My Head”,  “Don’t Tell Me” of de ABBA cover “The Day Before You Came”.  Het geluid was ondertussen uitgegegroeid tot een volwaardige synth pop sound. Toen het succes van dit genre taande trok het duo Neil Arthur en Stephen Luscombe de stekker uit hun geesteskind. In 2006 trad de groep evenwel opnieuw in de spotlight en bracht in 2011 zelfs een vierde album uit “Blanc Burn”. Vanaf dan volgde er een resem aan nieuw werk, al blijft de groep vooral bekend voor zijn  jaren 80 synth pop.  Tegenwoordig wordt de naam van Blancmange nog enkel gevoerd door Neil Arthur die op zondag 27 augustus vanaf 19u00 het Batcave podium van W-Fest in Oostende onveilig mag maken. Allicht zullen ook meer ‘gekleurde’ medemensen hun weg naar de Batcave vinden en er hopelijk blijven hangen!  U en ik hopen natuurlijk op een paar klassiekers die onze new wave dagen kleurden (sic). Voor meer info en tickets, surf naar de officiële website van het W-Festival.

Blancmange