‘Alamut’ was het grote project van Laibach in 2023. Het was een grootschalig multimadiaal spektakel met symfonisch orkest, gebaseerd op de roman ‘Alamut’ van Vladimir Bartol, een van de literaire klassiekers uit Slovenië, de heimat van Laibach. Het boek werd geschreven in het interbellum, en wordt gezien als een aanklacht tegen het opkomend fascisme, wat natuurlijk de reden is dat Laibach erin geïnteresseerd was, want de groep bestudeert nu al meer dan veertig jaar de verhouding tussen ideologie en kunst.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om ‘Alamut’ in Iran op te voeren, het land waarin de roman zich ook afspeelt, maar dat is door een samenloop van omstandigheden nog niet gelukt. Daarom ging de première van het stuk door in Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië. Die opvoering werd gefilmd, en werd vlak voor nieuwjaar uitgezonden op de Sloveense televisie. Het leuke is dat u het optreden integraal kunt bekijken via de website van RTV SLO.
Zelf waren we aanwezig op de opvoering van ‘Alamut’ in Frankfurt, eind 2023, en we spraken toen van een indrukwekkend spektakel. Lees onze recensie om de literaire en politieke achtergronden van het stuk te weten te komen. Weet ook dat dit wederom om erg experimentele muziek gaat, in feite om hedendaagse symfonische muziek, met een ernstige Iraanse stempel, want er werkten twee Iraanse componisten mee aan het stuk, er is een Iraanse dirigent en er zingt een prachtig vierkoppig Iraans koor mee.
Er wordt ook een cd-versie van ‘Alamut’ beloofd, maar daar blijft het voorlopig op wachten.
Xavier Kruth bekeerde zich al op jonge leeftijd tot het gothicdom. Toen hij begon te puberen, moest hij lang zagen om een zwarte broek te mogen hebben. Toen hij tegenover zijn moeder argumenteerde dat hij gewoon om een zwarte broek vroeg, niet om zijn haar omhoog te doen in alle richtingen, repliceerde ze dat als hij nu een zwarte broek zou krijgen, hij daarna toch zijn haar torenhoog omhoog zou doen. Xavier was versteld over de telepathische vermogens van zijn moeder. Hij leerde destijds ook gitaar spelen, en sinds 2006 speelt hij in donkere kroegen met zijn melancholische kleinkunstliedjes in verschillende talen. In 2011 vervoegde Xavier het team van Dark Entries. In Dark Entries las hij ook dat The Marchesa Casati (gothic rock) een gitarist zocht, en zo kon hij een paar keer met de groep optreden. Later speelde hij bij Kinderen van Moeder Aarde (sjamanische folk) en werkte samen met Gert (kleinpunk). En het belangrijkste van al: in 2020 bracht hij samen met Dark Entries-collega Gerry Croon de plaat ‘Puin van dromen’ uit onder de naam Winterstille.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971