Potochkine, Frans elektronisch duo dat op de (dans)benen mikt.

Door Deno

01 december 2022

Het moet ergens halfweg 2016 geweest zijn toen ondergetekende een kamer betrok in de Château H. om Helena & Sotho, bezielers van dit kunstenaarsnest, te interviewen voor Dark Entries. Het toeval wou dat ook Pauline & Hugo, samen Potochkine, daar gedurende die week hun ding kwamen doen. Hun concert was meer dan overtuigend en met een interview extra op zak, trokken we tevreden weer naar België.

In tussentijd heeft het Belgische publiek via Waveteef Festival reeds kennis kunnen maken met het energieke duo, waarna getimmerd werd richting grotere podia. De organisatoren van het gerenommeerde BIM-Fest haalden Potochkine binnen voor de affiche van hun XXste editie (proficiat, trouwens XX ) en we hebben er alle vertrouwen in dat ze daar geen spijt van zullen hebben. Dit duo mikt op de benen. De dansbenen wel te verstaan.

 

Bonjour Les Potoch’… 😉

Het is een tijdje geleden sinds ons eerste interview, afgenomen na jullie concert in de illustere Château H. (kunstenaarsnest in Saint-Julia, ergens tussen Toulouse en Carcassonne) en jullie concert op het Waveteef Festival in Antwerpen… Hoe gaat het in tussentijd met jullie…?

Het is inderdaad een tijd geleden…! Het gaat ons wel goed, dank je… We zijn vooral bezig met werken aan nieuw materiaal en ook denken aan wat de toekomst brengt…

We hadden een wereldwijde pandemie die voor veel artiesten alles voor een tijdje on hold gezet heeft… Welk effect heeft dit voor jullie gehad…?

Voor ons was het moeilijk het hoofd boven water te houden, met het wegvallen van concerten en ook het algemene culturele leven dat op de rem kwam te staan. We voelen hier nog steeds de naweeën van, het was en is nog steeds een harde noot om te kraken…

Op dit moment is het culturele leven zich weer op de rails aan het stellen. Ik hoop dat voor jullie de normale gang van zaken aan het terugkeren is…

Daar zijn we zeker nog niet, maar we doen alles om het weer de goede kant uit te krijgen…

Op Waveteef (ook alweer een frisse 5 jaar geleden), mochten we jullie zien met jullie frisse mengeling van Dark Electronic Cabaret… In tussentijd hadden jullie een debuutalbum (2018 op DATA Airlines), gevolgd door een 2de album Sortilèges (of 3de album, indien men het digital only album Mythes in beschouwing neemt)… Hoe heeft dit zich vertaald in eventuele veranderingen betreffende sound, live presentatie, etc. …?

In onze evolutie van Potochkine stellen we altijd één vraag voorop: hoe willen we onszelf presenteren…? En dat komt vaak neer op het fysieke aspect, onze live performances… Waar willen we mee naar buitenkomen op het podium…? Naar welke energie zijn we op zoek…? Welke kleur heeft dit…? Wanneer we daar een antwoord op hebben dan komen de ideeën boven borrelen...

Kunnen jullie ons iets vertellen over de theater soundtrack Mythes…? Moeten we dit een beetje zien als een live soundtrack, zoals The Knife deed voor de Darwin opera Tomorrow, In A Year…? Of was het eerder een soundtrack op bestelling, die dan tijdens de voorstellingen werd afgespeeld…?

Het was een soundtrack die voor de theatervoorstelling besteld was en die dan ook live uitgevoerd werd. De soundtrack kreeg vorm tijdens repetities met de acteurs, zodat deze organisch groeide terwijl ze het stuk zelf ook vorm aan het geven waren. Door de live uitvoering van de soundtrack bleven de 2 gedeelten goed met elkaar communiceren…

Wat jullie laatste album Sortilèges betreft: hadden jullie reeds een idee van waaruit jullie verder werkten of was het een mengeling van reeds oudere composities aangevuld met nieuwere…?

We begonnen met een bepaald concept waar rond we nieuwe composities bouwden, maar sommige oudere ideeën waren zodanig consistent dat we hen mee in het verhaal opgenomen hebben. Uiteindelijk dan toch een mix…

Ik ben geïnteresseerd in het verhaal achter Préferer Se Taire… Ik woon in Antwerpen en net zoals in andere (grotere) steden is het fenomeen van catcalling en vrouwen lastigvallen niet te negeren… Je ziet het hier bijna dagelijks…

Het verhaal van Préferer Se Taire is inderdaad en helaas nogal universeel. In het nummer (en de clip) gaat het over de Parijse Metro, maar je ziet het over de hele wereld. Diezelfde vrijpostigheid, superioriteit, gebrek aan respect… ‘Vrouwen’ is een van de rode draden doorheen het album en we vonden het belangrijk om het er ook op deze manier over te hebben…

Possédée en Pogo zijn 2 tracks met een zeer uitgesproken en sterke energie. Indien je hen in context plaats wat hun plaats op de tracklist betreft, is dan lijkt het geen toeval dat ze naast elkaar staan…?

Eigenlijk klopt dit wel… Possédée en Pogo zijn als 2 zusters die elkaar aanvullen. Chapter 1 en Chapter 2…

Kan je iets zeggen over de Sortilèges tracklist in communicatie met het artwork, dat de 8 stadia van de maancyclus uitbeeldt…?

We hebben ervoor gekozen om elke track aan een stand van de maancyclus te koppelen. Elke track kan je zien als een deel van een deze cyclus… Een nieuwe sabbat om te vieren.

Wanneer je in België speelt als band, dan is de beweging van een festival als Waveteef naar een festival als BIM-Fest een beetje de volgende logische stap. Opbouwen vanop een kleiner podium op een intiemer festival om terug te keren naar een groter podium met meer exposure… Een natuurlijke evolutie… Zie je die shift je ook in thuisland Frankrijk en/of elders wat Potochkine betreft…?

In Frankrijk is dit niet zo evident omdat de muziek die wij maken daar niet héél populair is. Dit is zeker een verschil met pakweg België en ook elders. Zo mochten we dit jaar aantreden op het gerenomeerde Wave Gothic Treffen in Leipzig en bijvoorbeeld ook Extramuralhas in Portugal... En voor volgend jaar staan we reeds geboekt voor Amphi Fest in Keulen…!

Een andere artiest die ik zeker graag eens in België zou willen zien (BIM, Waveteef, Mutant Transmissions, …, doet er niet toe) is Madmoizel… Ze stond enige jaren terug geprogrammeerd op een Antwerps festival, maar dit werd afgelast omdat Covid toen alles platlegde… Jullie kennen haar en haar muziek > give a shout…!!

Madmoizel…!! We houden van haar en hebben veel respect voor haar. Haar muziek is heel origineel en emotioneel. Ze was een van de eersten die ons die samen met ons optrad, dat was ook in de Château H. …! Infinite love to Madmoizel… <3

Zijn er nog andere artiesten eventueel uit jullie persoonlijke kring, waar je graag onze aandacht op wil richten…?

We luisteren veel naar Ho99o9 (spreek uit als Horror)… We houden van hun muziek, maar helaas behoren ze niet tot onze persoonlijke vriendenkring…

Wat zit er verder nog voor jullie in het verschiet, zodat onze lezers er naar uit kunnen kijken…?

Op dit eigenste moment zijn we alweer druk aan het werken aan nieuw materiaal. Maar we zouden ook graag meer werken voor cinéma en dans…

Voor de twijfelaars > kan je onze lezers zeggen waarom ze zeker naar jullie concert op deze 20ste editie van BIM-Fest moeten komen kijken…?

Omdat dit optreden ons enige Belgische concert is dit jaar en omdat we heel opgetogen zijn deze affiche te kunnen delen met Front 242 en nog een hoop andere goed artiesten… 😊 See you there !

Bedankt voor de update en ik zie er naar uit om jullie weer aan het werk te zien, nu zaterdag 3 december op BIM-Fest… !

Delen op

Over Deno

Roepnaam Deno… omdat die al mee gaat sinds hij snotneus was… Eerste New Wave gerelateerde herinnering is ergens in de jaren 80: als snotneus naar huis gebracht worden achterop de fiets van een Chiroleidster, met ravenzwarte haren en kool omrande ogen, op wie hij een fietstocht lang smoorverliefd was… In de jaren 90 trouwe volger van het toen nog fysieke Dark Entries musiczine. Eerste wapenfeit was de bespreking van een Sygo Cries tape, in de handen gestopt toen hij op een festival een verkoopstand voor Dark Entries bemande. Carl McCoy’s band Nefilim gaf die dag verstek, maar later zou hij een retro artikel aan Fields of the Nephilim wijden, accidenteel gelijklopend met de comeback die Fields toen maakte… De band met Dark Entries werd verstevigd door middel van een stortvloed aan recensies en concertbesprekingen die een ruim spectrum van de zwarte scène belichtten… met ook aandacht voor artiesten die zich lieten opmerken binnen de bredere avant-garde… Motivatie was en is om nieuwe interessante muziek te ontdekken, persoonlijke helden een forum te kunnen geven en de mogelijkheid die Dark Entries geeft om recht naar de bron toe te gaan en artiesten zélf de pieren uit de neus te kunnen vragen… Wie zijn ze, wat doen ze en waaróm doen ze het… Lid van de officieuze Weird Redactie… Irrelevant fâit-divers : heeft al de 70’s platen van de Bretonse folk-rocker Alan Stivell, omdat hij die de max vindt… …vraagt zich nu af hoe het nu met die Chiroleidster zou zijn…

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.