|
|||||||||||||
Zynic is een nieuwe naam aan het synthpopfront en is opgericht door ene H.P. Siemandel. Deze muzikant dweept met namen als Japan, Depeche Mode, Yazoo, Kraftwerk en OMD. Op zich dus niet meer dan de normaalste zaak van de wereld voor iemand die zichzelf omdoopt als synthpopmuzikant. Het zijn ook het soort statements dat je al tot vervelenstoe hebt gehoord en waarbij je weet dat deze groepjes er wel in slagen om een geluid als hun voorbeelden neer te zetten, maar er zelden of nooit toe komen om met even sterke nummers voor de dag te komen. U hebt waarschijnlijk thuis ook wel genoeg rommel liggen die deze bevinding kunnen staven. Nu goed, iedereen heeft recht op een kans (en zelfs meerdere), dus schenken we die ook gaarne aan Zynic die voor hun debuut in zee mochten gaan met producer Olaf Wollschläger: een man die eerder zijn ding deed met In Strict Confidence, Melotron en Mesh. Dieptepunt is meteen dat je de titeltrack in vijf verschillende versies aangeboden krijgt en waarvan “Rescue me” het enige extra nummer blijkt te zijn. De originele aanpak valt te omschrijven als een soort van Alphaville in een futurepopjasje (tja) en is zeker genietbaar, zeker omdat het een refrein bevat dat het op zijn minst verdiend om refrein te worden genoemd! Dit nummer werd hier ook nog eens door de remixmolen gedraaid door synthpoppers Iris, Assemblage 23 (wat het dus nog meer futurepop maakt), Beborn Beton en tenslotte ook nog eens door Leather Strip waarbij het niemand hoeft te verwonderen dat dit met verve de beste track is. Over remixes zijn hier al genoeg woorden gevloeid bij Dark Entries. De meeste zijn nutteloos en dat geldt ook voor degene die deze EP “sieren” maar het maakt ons tegelijkertijd wel reuze nieuwsgierig naar andere originele nummers van deze Zynic
Didier Becu |
Conzoom RecordsVolgende besprekingen
March Of Heroes - Liberation
Alien Sex Fiend - Death Trip
Apoptose - Bannwald
La Femme Verte - Small Distortions
Goose - Synrise
The Nightchild - Another World
The Mount Fuji Doomjazz Corporation - Anthropomorphic
Tokyo Mask - Route Painless
Motek - Dragons
IAMX - Volatile Times
Andere besprekingen van ZYNIC
Zynic - My Personal Kryptonite ep
In hetzelfde genre: SYNTHPOP / ELECTROPOP
Zartbitter 16 - Richtung Zukunft
Various - Switch 18
The Toxic Avenger - Angst
Neuropa - Plastique People (Expanded Version)
Zynic - My Personal Kryptonite ep
Dadajugend Polyform - Louis De Marsalle
Parade Ground - The Golden Years
Starter - Starter (lp)
The Legendary Pink Dots - Paris in the Fall
!distain - On|Off
Farewell To Greatness is de eerste officiële EP van het Belgische project Euphemia Rise. We berichtten reeds dat de man hierachter Wim Lankriet is, zie ook Syrenomelia.
De EP is meteen een introductie van de ambitie die Lankriet naar voor wil schuiven: een meer experimentele benadering van alternatieve rock brengen en op die manier, ...
Jan Dewulf is een bezige bij. Zijn gothic rock project Your Life On Hold doet het flink bij cult label Solar Lodge en de Oostendenaar pakt met Mildreda, zowat het eerste electro project van deze veelzijdige muzikant (meneer De Wulf was een jochie van 16 toen hij het uit de ondergrond stampte), binnenkort uit met een album bij, jawel, Dependent.
Dependent ...
De lockdown is geen reden voor Blutengel om het werk neer te leggen. Ze lieten verschillende keren van zich horen, onder meer door een samenwerking met Massive Ego en door het zijproject van meesterbrein Chris Pohl: She Hates Emotions. Dat project wou reeds de voorliefde van Pohl voor de wave uit de jaren 80 uitdrukken, maar nu betuigt ook ...
Het komt niet helemaal onverwacht. Dirk Scheuber verlaat Project Pitchfork. Hij stond samen met zanger Peter Spilles aan de basis van de groep in 1989 in Hamburg, maar heeft al sinds 2016 een soloproject onder de naam Scheuber. Daar scoort hij op dit moment goed mee, onder meer met de huidige plaat 'Numb'.
Bovendien was het duidelijk ...
Het leek er lang op dat The Ultimate Dreamers een van de vele vergeten new wavegroepen uit de jaren 80 zouden blijven. Ze bestonden van 1986 tot 1990 en onder hun gelederen vonden we onder meer Frédéric Cotton, thans bekend als de organisator van de Fantastique.Nights-concerten en de Club New Wave-fuiven. We hadden er geen idee ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...