|
|||||||||||||
Korè is de bijnaam van de Griekse godin van het dodenrijk, Persephone. Daarvoor solliciteerde ze echter niet uit vrije wil. Hades ontvoerde haar en het was pas na een vruchtbaarheidsboycot van haar moeder, Demeter en onderhandelingen van haar vader Zeus dat zij elk jaar even weg mocht bij haar kidnapper. Elk jaar pendelde zij van de onderwereld naar de bovenwereld, mee met de seizoenen. Het verhaal mag dan al cyclisch zijn, de muziek is dat niet. Reinhold Friedl en zijn Zeitkratzer-ensemble leggen van het prille begin van deze compositie de druk op oren en zenuwstelsel hoog met een bijna niet aflatende stroom van hoge tonen en diep gebrom. Daartussen zweven sneller dissonante arpeggio’s en ronduit druk gedoe. Breakcore of power electronics? Voor wussies! Het is maar vanaf het tweede deel dat we even rust krijgen en in meer ontspannen sferen terecht komen, al houdt het gesnerp van de strijkers nooit echt op. Het instrumentarium is als vanouds erg klassiek. Zeitkratzer jaagt zijn instrumentarium echter door zware versterking om op deze manier alle bijtonen van de instrumenten ten volle te sonificeren. Dit geeft een erg bizar gevoel, deze muziek ademt expliciet akoestisch maar voelt tegelijkertijd extreem gemodificeerd. Elke boven- en ondertoon, elk krakje, elke bijklank lijkt tot in extremis versterkt. Als we u meedelen dat Zeitkratzer reeds Metal Machine Music van Lou Reed ten gehore bracht en samenwerkte met Merzbow en William Bennet (Whitehouse), weet u meteen dat we niet met het doorsnee hedendaags kamermuziekorekst te maken hebben. Reinhold Friedl maakt geen onderscheid tussen ‘ernstig’ klassiek zoals Stockhausen of ondergrondse noise en dat is erg interessant. Op Kore combineert hij effectief het beste van deze twee, meestal gescheiden, werelden: dit is noise zonder meer, maar de techniek is een pak virtuozer dan gemiddeld. Zo horen we extreme klanken uit de Franse hoorn en de trombone die enkel een geoefend muzikant eruit krijgt. Ook is dit werk allesbehalve een monotone geluidsbrij, al lijkt dit wel een beetje zo als je het de eerste keer hoort. Elke nieuwe luisterbeurt brengt echter nieuwe details aan het licht. Ook lijken er meerdere spanningsbogen door elkaar te lopen, het ene verhaal is nog niet af wanneer het andere begint. Dit maakt de muziek erg boeiend en uitermate geschikt voor meerdere luisterbeurten. Personeel van dienst is klarinettist Frank Gratkowski, die de SWR jazzprijs won, de Noorse hoornspeler Hild Sofie Tafjord, Brits trombonist Hilary Jeffery die onder meer toerde met Jimi Tenor, gitarist Marc Weiser, die het Club transmediale festival in Berlijn mee oprichtte en bassist Martin Heinze van de Berliner Philharmoniker. Verder ook cellist Anton Lukoszevieze, violist Burkhard Schlothauer, percussionist Maurice De Martin en Reinhold Friedl zelf als orkestleider en pianist. Het hele zootje werd live opgenomen in Klub Katarakt in 2013 en gemixt door Ralf Meinz. Dit is een aanrader voor mensen die houden van maximalistische muziek, van noise en vernieuwend hedendaags klassiek. Peter De Koning |
Volgende besprekingen
Hypno5e - Shores Of The Abstract Line
Merciful Nuns - Thelema VIII
Traktor - Mean Business
Silver Snakes - Saboteur
Seyminhol - The Wayward Son
Atmospheres - The Departure
Lifeless Past - Age Of Despair
Pronoise - The Border Crossing
Partisan - Partisan (EP)
Lili Grace - Lili Grace (EP)
Andere besprekingen van ZEITKRATZER
Zeitkratzer - Metal Machine Music
Zeitkratzer - Neue Volksmusik
Zeitkratzer - Karlheinz Stockhausen [ old school ]
Zeitkratzer - Electronics 3CD-box - Carsten Nicolai / Terre Thaemlitz / Keji Haino -
Zeitkratzer - [ old school ] Alvin Lucier
Zeitkratzer - Electronics - Whitehouse -
Zeitkratzer - [old school] James Tenney
Zeitkratzer - [old school] John Cage
Ondanks onze warme oproep om toch wat massaler op het appel te verschijnen, moesten we bij het betreden van de Zappa tot onze teleurstelling vaststellen dat deze in dovemansoren was gevallen. Een spijtige zaak, zowel voor de organisatie, maar in de eerste plaats voor de afwezigheden, die, getuige de klinkende namen die vandaag op de Black ...
Hoor ik daar een klaagzang? Er wordt geen gothic (rock) meer gemaakt? Foei. Gelukkig is er nog Oskar Terramortis, tegenwoordig labelbaas van het post gothic label, die voor ons eventjes 45 jawel, 45 actuele Amerikaanse acts uit het genre (interpreteer dit ruim en donker) op een rijtje zet en dit zomaar eventjes via bandcamp gratis en legaal ...
Black Easter, in het verleden was het tweemaal het door ons erg gesmaakte muzikale paradepaardje van Dark Entries webmaster/mede Peek-A-Boo oprichter Ward de Prins. Ward overleed vorig jaar geheel onverwacht, en wat zou er mooier zijn qua eerbetoon aan deze prachtige persoon dan nog eens een keertje zijn festival te laten doorgaan ter zijner ...
Het zal u niet ontgaan zijn dat de Paashaas dit jaar heel wat evenementen in België rondgestrooid heeft.
In uw zoektocht naar de lekkerste eitjes helpen we u graag een handje middels dit beknopte overzicht.
(vrijdag 19 april) In JH De Wommel kan je dit weekend drie dagen lang genieten van het beste wat het minimal wave genre te ...
Het duurde een beetje langer dan voorzien, maar binnenkort zal de vernieuwde locatie van de Maastrichtse club de Muziekgieterij dan toch de deuren openen.
Voor het allerlaatste evenement in de ‘oude’ Muziekgieterij slaat men aldaar de handen ineen met Linke Soto en EPM Music om met een affiche voor de dag te komen die de liefhebbers ...
18 april 2017 verliet bezieler en zanger Voe Saint-Claire van Angels Of Liberty ons... Veel te vroeg. De groep deed mijn gothic rock minnend hart weer sneller bonzen met het fantastische debuut “Pinnacle Of The Draco” (2012), oorspronkelijk uit op het eigen Secret Sin label, dat bol stond van de klassiekers. Tenminste, in een rechtvaardige ...
Wie haar nog niet gespot had op Joy Division-tribute A Change of Speech… en haar eerste album …and so the morning comes gemist had, die kon Evi Vine in 2016 ontdekken op het Black Easter Festival in Antwerpen, waar ze haar tweede album Give Your Heart To The Hawks voor kwam stellen. Tijdens die editie speelden 2 artiesten het ...
Onlangs mochten wij tot onze grote vreugde kennismaken met het nieuwe Belgische duo La Merde. Hun eerste cassette Dood En De Merde liet een verpletterende indruk achter bij uw recensent van dienst die niet toevallig hoog oploopt met The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud en soortgelijke “wereld-serpenten”, net het straatje waarin ...
Als er een naam is binnen de Belgische underground waaraan je de laatste tijd onmogelijk ontsnappen kan, is het wel die van Ashtoreth.
Hoewel Peter Verwimp nog maar enkele jaren onder deze noemer naam begon te maken in het dark ambient genre, wist hij zich al heel snel op te werken tot een naam om rekening mee te houden. Op de productiviteit ...