Na het sterke debuut van vorig jaar, “Burning For The Ancient Connection” wachtte John Wolf (alias Jan De Wulf) de zware opdracht een vervolg in elkaar te knutselen met minstens evenveel brio. Meer nog, Your Life On Hold, speelt vooraan in de afdeling actuele post goth rock en dat is voor een Belgische act al even uitzonderlijk dan een black metal cover van de Vogeltjesdans.

Maar wat blijkt, onze 'wolf' was snel klaar met zijn huiswerk en hier is ie al “My Name Is Legion For We Are Many” en wat meer is; dit album is mogelijks nog beter dan het debuut. De lijn van het debuut wordt mooi doorgetrokken maar de nummers op deze nieuwe worp kennen in hun maturiteit meer finesse, meer variatie ook, al ademt het album in zijn geheel iets rustiger wat niet wil zeggen dat daarmee aan kracht wordt ingeboet.

Your Life On Hold heeft duidelijk een eigen muziektaal gevonden en daartoe droegen een zekere Augustijn Vermander ene Emeric Debusschere, beiden met de gitaar in aanslag, toe bij. “Subflower Ultra” (naar een gedicht van Allen Ginsberg) kenden we reeds via de sociale media en deden al het beste verhopen. Zin voor melodie, pompend ritme en harten verscheurende gitaren. Are you still having your fun?

Wel ja, eingelijk wel. Meer dan ooit zelfs. Meebrullen op het in wanhoopszweet badende “Silent Call” of de donkere spankracht van “Tension”. Post goth alsof de donder door de hemel rolt en laat ik, ik hoop u ook, nu net van onweer houden. Een beetje gas terug nemen en tijd voor wat introspectie in het kabbelende “System Failure”, een beetje ‘de wolf’ in schapenvacht met een onderhuidse synth laag zoals het huilen van... Heeft ons systeem gefaald? Het nummer in elk geval niet.

“Dead Tree” ...’ you only grew older, you only grew smaller’... wat nooit de bedoeling kan zijn maar veel te vaak het geval is. Niet Your Life On Hold, noch Jan De Wulf, die herboren lijkt en, hetzij aarzelend, weer het licht heeft gezien. Er is altijd hoop. Ook al komen we soms “Bruised” uit de mallemolen die het leven heet.

Met “Detached” trekken we nog eens een dikke 8 minuten mysterieus door onze zwarte gaten, begeleid door sprankelende gitaartjes als vallende sterren. Iets over de liefde (het grootste mysterie) ook... ‘falling in love is falling apart... it always ends up with a broken heart...’ Bangelijk nummertje waarin een stukje ziel wordt blootgelegd in het heelal waar we warm en vrolijk in de gloed van vallende sterren door de onmetelijke ruimte vliegen. “My Name is Legion For We Are Many” begeleidt ons, als vriend, steun en toeverlaat. Will you catch me when I fall in love... again?

Your Life On Hold

Kurt Ingels
17/11/2018