|
|||
| Een vreemde naam, een vreemde verpakking en (be)vreemde(nde) muziek. Al wordt in de bijgeleverde biografie verwezen naar namen als Swans, Joy Division en Arvo Part Xiu Xiu is niet voor één genre te vangen. Xiu Xiu? Inderdaad, een naam die ons tot voor kort ook totaal onbekend was, maar met deze “La Foret” zeker niet aan z’n proefstuk toe is. Zo verschenen eerder albums als “Knife play”, “A promise” en “Fabulous muscles” al op cd. Xiu Xiu, het project van ene Jamie Stewart, is ’s mans eigenste creatieve uitlaatklep voor ’s mans individueelste emoties en eigenzinnige muzikale composities die van een soort post moderne en meer klassieke avant-garde tot meer toegankelijke post rock composities rijken. Doorheen deze muzikale veelzijdigheid is er één constante, de introspectieve en donkere sfeer die van “La Foret” afstraalt en er een allesbehalve gemakkelijk verteerbaar album van maakt. Er wordt gefluisterd, geschreeuwd, zelfs gestotterd net zoals de drums soms buiten de maat blijvend doorhameren, wijnglazen lijken te breken of atonale gitaren nog meer bevreemding in de nummers lijken te blazen. Bizar of op z’n minst non conventioneel en vooral met niets of niemand te vergelijken da’s buitenbeentje Xiu Xiu. Nick Cave in het kwadraat tijdens z’n mees existentiële fase? Het gereanimeerde lijk van wijlen Ian Curits in een depressieve bui? “Pox” en “Bof people”, niet toevallig twee nummers waartoe ook een videoclip werd gedraaid, zijn de meest toegankelijke composities die meteen aantonen dat Jamie Stewart wel degelijk over het talent beschikt om gitzwarte indie rock te produceren, indie rock die meermaals verwant lijkt aan post industriële en apocalyptische dansmuziek Maar evengoed als een deviant wiegeliedje kan klinken. Nummers als “Baby captain”, “Saturn”, “Ale” of opener “Clover” zijn dan weer een experimenteel zoeken naar een muzikale vertaling van een niet altijd even benijdenswaardige gemoedstoestand. Vaak minimaal en kil van arrangementen. Deze “La foret” vraagt oefening, is weinig toegankelijk en derhalve niet geschikt voor de pretconsument, maar “La Foret”weet wel verwondering op te wekken. En dat is op zich al opmerkelijk genoeg. “La Foret” is een kunstzinnig avant-garde album dat als een onheilszwangere schaduw over de luisteraar hangt. Een luisteraar die, in de meeste gevallen, kan en zal ontsnappen wegens te verstikkend maar desgevallend ook gefascineerd en verwonderd kan blijven verder luisteren. Eentje voor de durvers en zij die de conventionele clichés van het dark wave genre van zich af durven werpen voor… nog meer eigenzinnige duisternis. Niet aan te raden onder de 18 en verboden voor labiele persoonlijkheden. [KI] Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Klaus Schulze - Moonlake (CD)
Various Artists - Advanced Electronics vol. 4 (2CD)
KMFDM - Hau Ruck (CD)
Oophoi & Louisa John Krol - I Hear The Water Dreaming
Daemonia Nymphe/Louisa John-Krol/Nikodemos Triaridis - Ghost Fish
The Mission - Lighting The Candles 2DVD+CD
Streeturchin - Native (CD)
Lola Angst - Am I Dead? (MCD)
Blind Passengers - Timemachine (2CD)
Geistform - Sequentia 2.0 (CD + live CD)
Andere besprekingen van XIU XIU
Xiu Xiu - Angel Guts : Red Classroom
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...