|
|||||||||||||
Jan Lehmkämper is een figuur apart in de rivethead scene. Er zijn wel meer electro-artiesten die er verschillende projecten op nahouden (hoeveel zou Daniel Myer er wel niet hebben?), maar Herr Lehmkämper moet zowat de enige zijn die er 2 heeft waarvan de namen elkaars spiegelbeeld vormen. Wie het nog niet zou doorhebben: het muzikaal zeer verschillende X-FUSION en NOISUF-X zijn beide van hem. NOISUF-X was oorspronkelijk de titel van een meer industrieel getint nummer van X-FUSION op het album 'Dial D For Demons' uit 2003. Een nummer dat zo goed in de smaak viel dat Herr Lehmkämper besloot om een apart project op te richten dat zich volledig zou toeleggen op deze hardere sound. X-FUSION, zijn oorspronkelijke harsh electro-project, is evenwel steeds blijven bestaan. En dat werd onlangs nog eens geïllustreerd met de release van het 7de officiële X-FUSION-album 'Thorn In My Flesh'. Wie vertrouwd is met de muziek van X-FUSION (en met Endzeit Electro in het algemeen), weet waar hij/zij zich aan mag verwachten: zorgvuldig gecomponeerde dark electro-tracks met een aanhoudend dreigende ondertoon, subtiele melodieën, sfeervolle instrumentals en niet te vergeten, de aan het genre eigen distorted vocals. Qua stijl vertoont X-FUSION opvallend veel gelijkenissen met die andere oude rot in het vak Hocico, tot en met het artwork toe. 'Thorn In My Flesh' is in dat opzicht niet anders. Het is een "warme", intelligente electroplaat, waarmee ik bedoel dat de tracks met veel bezieling zijn gemaakt. Er zitten orkestrale elementen in, hetgeen duidelijk tot uiting komt in het openingsnummer 'Proem' en in de meeslepende, met hoge vrouwenzang vervulde instrumental 'Funeral Cortege'. De tracks zijn naar goede gewoonte doordrenkt met doem, terwijl in sommige nummers (cf. het geweldige 'Thorn In My Flesh') zelfs een vleugje gitaar te horen is. Indien de Apocalyps een soundtrack heeft, stel ik er mij eerder de Endzeit Electro van X-FUSION bij voor dan eender welke kille, blikkerige semi-hardstyle-groep waar cybergoths zo zot van zijn. 'Thorn In My Flesh' is verkrijgbaar in 2 formaten. De promo die Dark Entries kreeg telt 13 nummers en is als standaard-CD te koop. Daarnaast bestaat er een gelimiteerde digipak-editie in de vorm van een DVD met 4 bonustracks. Een must-have voor de "warme" electrofan.
Marjolein Laenen |
ScannerVolgende besprekingen
Necrofacility - Wintermute
Van Der Graaf Generator - A Grounding In Numbers
Lento - Icon
Schachtanlage Gegenort - Denise Ritter - Aufgelassen
Poly Styrene - Generation Indigo
Orphx - Radiotherapy
Georgio 'The Dove' Valentino - The Sorrows of Young Georgio
Fairytale - Anywhere From Here
I, The Phoenix - I, The Phoenix
Verzamelaar - :New World Order:
Andere besprekingen van X-FUSION
X-Fusion - What remains is black
In hetzelfde genre: ELECTRO
Noisuf-X - Dead End District
Terrolokaust - God Loves The Violence
Alva Noto - UNIVRS
Mirexxx - Nine Angles
Various - Switch 18
Straftanz - Mainstream Sellout Overground
The Toxic Avenger - Angst
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market
Wave Invasion is een Nederlands collectief dat verschillende wave-groepen uit Nederland en België verenigt en daarmee concerten en fuiven organiseert. Nu er even geen concerten mogelijk zijn hebben ze hun actieterrein verzet naar het internet. De Wave Invasion Festivals Online zijn een aaneenschakeling van clips die groepen - al dan niet ...
Bent u vertrouwd met Chemical Waves? Het is het project van Marco Cattani, ook bekend van Halo Effect en The Mark. Met dit soloproject maakt hij wave in samenwerking met verschillende vocalisten. Voor zijn nieuwe plaat vroeg hij onder meer Gerd Van Geel, de zanger van The Arch, om een nummer in te zingen.
Gerd: 'Tijdens de eerste lockdown ...
Ah, die Meuse-Rhine Deltawavers van 32 Ohm (zo noemen ze hun muziekstijl echt)... Ze brengen een mix van allerhande soorten wave. Na onlangs een heel ernstig nummer gemaakt te hebben met 'Dunkirk Beach', met verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog en de vluchtelingencrisis, maken ze nu een zonder meer lollig nummer met 'Tadellos'. ...
Dirk Ivens laat de afgelopen tijd niet alleen met Dive van zich horen. (Dive, dat met 'Where Do We Go From Here?' één van de beste platen van 2019 uitbracht, aldus de Dark Enries redactie). Neen, Ivens grijpt ook terug naar zijn allereerste project: Absolute Body Control, de electrogroep die hij in 1979 al oprichtte, ...
Bysmarque & SnowWhyte ontstonden uit de assen van de dark metal groep Arcane Rain, als zangeres Mel en toetsenist Roman besloten om met hun tweeën een nieuw project op te zetten. De groep maakt een mix van electro en synthpop, wat in 2019 tot het aangename debuut 'Once Upon A Time' leidde. Maar voor hun laatste werk - de ep ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...